Nieuws
donderdag, 27 apr 2023

Geïslamiseerde Brusselse gemeente kandidaat Culturele hoofdstad van Europa in 2030

Foto: VB. Geïslamiseerde Brusselse gemeente kandidaat Culturele hoofdstad van Europa in 2030

De Brusselse kandidatuur voor Europese culturele hoofdstad in 2030 zal ingediend worden door Sint-Jans-Molenbeek, omdat het Brussels Gewest formeel niet mag kandideren. “Een logische en gedroomde kandidaat om de diversiteit en de stedelijke transformatie in de verf te zetten” luidt het bij de coördinatoren aangeduid door de Brusselse regering. “Men durft een internationale draaischijf van terrorisme en vervreemding associëren met de Europese cultuur”, zegt fractievoorzitter in het Brussels Parlement Dominiek Lootens-Stael. Dit is te gek voor woorden.

De gemeente Sint-Jans-Molenbeek is nationaal en internationaal gekend als dé uitvalsbasis van moslimterroristen in Europa sinds de aanslagen van 22 maart 2016. Bendegeweld, schietpartijen en drugshandel zijn er dagelijkse kost, naast de alomtegenwoordige armoede en verloedering. “Het is onbegrijpelijk dat men Molenbeek wil laten kandideren namens het Brussels Gewest, terwijl grote delen van de gemeente een no-go zone zijn waar straatgeweld boven de wet staat” aldus Lootens-Stael. “Molenbeek is eerder een doembeeld van wat er elders te wachten staat indien men niet snel aan een grote kuis begint.”

“Men zou beter eerst komaf maken met het Brussels pamperbeleid”

Een van de coördinatoren verwijst in Knack naar het concept van culturele hoofdsteden uit 1985 om de kandidatuur van Molenbeek namens Brussel te verantwoorden: “Molenbeek heeft een bruisend cultureel leven en kan beschouwd worden als een stedelijk laboratorium voor heel Europa”. Dat staat in fel contrast met de realiteit. Zelfs Vooruit-voorzitter Connor Rousseau gaf begin dit jaar nog toe dat hij zich niet thuis voelt in Molenbeek. “Van diversiteit is weinig sprake in Molenbeek, het is een geïslamiseerde gemeente in Brussel, waar de modale Europeaan niet meer welkom is” zegt Lootens-Stael. “De promotie van de stedelijke transformatieprocessen, bedoeld in het concept van culturele hoofdstad uit 1985, is in het geval van Molenbeek niet minder dan de verheerlijking van de culturele vervreemding”. 

“In plaats van Molenbeek te laten kandideren voor Culturele hoofdstad in 2030 zou men beter eerst komaf maken met de problemen gecreëerd door een decennialang Brussels pamperbeleid” concludeert Lootens-Stael. “Met levenslange leeflonen, een laks drugsbeleid, aanvallen op politiemensen, hinderlagen voor hulpdiensten en wekelijkse rellen is Molenbeek een no-go zone voor de Europese cultuur. Of insinueert men daarmee dat dit de nieuwe te ensceneren Europese cultuur is?”