Hoorn van Afrika: meer EU-geld voor meer immigratie
Het Europees Parlement heeft deze week gestemd over het partnerschap met de Hoorn van Afrika. De Europese Unie is de grootste donor van ontwikkelings- en humanitaire hulp aan dit deel van Afrika. Het Vlaams Belang reageert sceptisch: “Wij sturen vele miljarden naar een regio die haar problemen desondanks niet kan oplossen, en in ruil krijgen wij een toestroom aan migranten.”
De Europese Unie en de lidstaten doneren elk jaar meer dan 25 miljard aan Afrika. Dat is meer dan het BBP van allerlei landen, inclusief enkele lidstaten van de EU. Daarnaast investeren Europese bedrijven er ook nog eens voor meer dan 200 miljard euro.
Er is meer nodig dan miljarden aan zakken geld om problemen in Oost-Afrika op te lossen
Dat grote delen van Afrika de kloof niet kunnen dichten, ligt duidelijk niet aan het gebrek aan middelen. Elk jaar weer komt de Hoorn van Afrika onder de aandacht door de vele conflicten, de mislukte oogsten, het islamterrorisme en de migratiestromen richting Europa. “De demografie in deze regio ontspoort volledig”, aldus Europarlementslid Filip De Man. “Om de 23 jaar verdubbelt er de bevolking, terwijl de landbouwproductie en eigen voedselvoorziening er rampzalig is. De EU heeft het over een strategisch partnerschap met deze regio, maar daar kunnen we gerust vragen bij stellen. Wij sturen vele miljarden naar een regio die haar problemen desondanks niet kan oplossen, en in ruil krijgen wij een toestroom aan migranten.”
Maar het Europees Parlement toont zich vooral bekommerd om de kwetsbaarheid van deze regio voor Russische desinformatiecampagnes en om de rechten van migranten. “De EU wil de migratie vanuit de Hoorn van Afrika helemaal niet indijken”, vervolgt De Man. “Elk jaar komen op zijn minst 140.000 Afrikaanse migranten naar Europa: dat jaar na jaar de bevolking van een grote stad. De EU doet echter niets om onze buitengrenzen te beschermen.”
“Uit alle stoere verklaringen blijkt dat de EU de ambitie koestert om op het internationale toneel een belangrijkere rol te spelen”, besluit De Man. “In werkelijkheid is de Unie niet in staat de belangen van de lidstaten en de Europese volkeren te verdedigen. Wat kunnen we ook anders verwachten van een Unie die een gewillig instrument is in de handen van extreemlinkse NGO’s die, tegen de wil van de Europese kiezer in, nog meer migratie willen”.
