Staatseigendom verbeurd verklaard: “Belgisch asielbeleid nu ook letterlijk failliet”
Begin deze week bevestigde een beslagrechter dat het federaal agentschap voor de opvang van asielzoekers (Fedasil) wel degelijk dwangsommen moet betalen. Indien dat niet gebeurt, zullen niet-essentiële goederen van Fedasil verkocht worden. “Met een historisch hoog opvangbudget, tientallen miljoenen aan dwangsommen en nu ook inbeslagnames in het vooruitzicht, wordt het failliet van het Belgische asielbeleid best ook letterlijk genomen”, zegt Kamerlid Dries Van Langenhove (Vlaams Belang Kamerfractie).
Al maandenlang weigert staatssecretaris voor Asiel en Migratie Nicole De Moor (cd&v) klare wijn te schenken over de ‘tientallen miljoenen dwangsommen die Fedasil en de Belgische staat boven het hoofd hangen’, zoals het Rekenhof vorige week nog opmerkte. “Ook nadat de beslagrechter zich deze week heeft uitgesproken over de inbeslagname van goederen om de uitbetaling van de dwangsommen af te dwingen, blijft De Moor volharden in haar stilzwijgen”, aldus Van Langenhove. “Tot vandaag toe, in het Radio Eén-programma De Ochtend.”
“De resem van veroordelingen en de dwangsommen wordt veroorzaakt door de te grote instroom”
De Moor zei herhaaldelijk dat “mensen geen belastingen betalen om ze te zien verdwijnen aan het betalen van dwangsommen”. Volgens Van Langehove blijken dat loze beloftes te zijn.“Fedasil werd al meer dan 7.500 keer veroordeeld. Het valt te vrezen dat deze inbeslagname van overheidsmiddelen slechts het begin is van een heuse lawine die nu in gang is gezet.” Hoewel het opvangbudget van Fedasil dit jaar werd opgetrokken tot het historisch hoge bedrag van meer dan 703 miljoen euro, ziet het er niet naar uit dat het zal volstaan om alle boetes te betalen.
Zoals eerder deze week uit het jaaroverzicht van het Commissariaat-generaal voor de Vluchtelingen en de Staatlozen nog maar eens bleek, behoort België tot de kleine groep van geprefereerde bestemmingslanden. “Dat hoeft ook niet te verbazen, aangezien dit land zichzelf met veel overtuiging blijft presenteren als migratiemagneet”, besluit Van Langenhove. “De resem van veroordelingen en dwangsommen heeft dan ook maar één oorzaak: de instroom is te groot en wordt door het lakse beleid van de opeenvolgende regeringen nog meer in de hand gewerkt. In die context is het onbegrijpelijk dat geloofwaardige maatregelen of zelfs eenvoudige voornemens om de instroom te verkleinen en de uitstroom te vergroten nog steeds uitblijven.”
