Nieuws
vrijdag, 07 apr 2023

Vereenvoudiging van voorafgaande schuldbekentenis is een zoveelste aankondiging

Foto: iStock. Vereenvoudiging van voorafgaande schuldbekentenis is een zoveelste aankondiging

Het Vlaams Belang neemt er akte van dat minister van Justitie Vincent Van Quickenborne (Open Vld) zich voorneemt om de regeling van de voorafgaande schuldbekentenis te vereenvoudigen, maar vreest dat het ook nu weer enkel bij een voornemen zal blijven. “We hebben er uiteraard niets tegen dat de voorafgaande schuldbekentenis wordt uitgebreid, zolang de daders hun straffen niet ontlopen en de slachtoffers volledig worden vergoed”, zegt Kamerlid Marijke Dillen. “Maar Van Quickenborne moet eindelijk eens beginnen met de realisatie van aankondigingen als deze.”

Van Quickenborne wil naar eigen zeggen de 'guilty plea'-procedure verbeteren om Justitie te ontlasten. Er wordt te weinig gebruik gemaakt van de huidige, omslachtige procedure. Door een dader voorafgaand schuld te laten erkennen, moet een lang proces worden voorkomen.

“Zoveel niet-gerealiseerde aankondigingen dat we de tel kwijtraakten”

“Een nieuwe dag, een nieuwe aankondiging van Van Quickenborne”, aldus Dillen. “En vandaag is dat dus blijkbaar eentje over de voorafgaande schuldbekentenis. Ondertussen deed hij al zo veel aankondigingen waar uiteindelijk niets van in huis kwam, dat we de tel kwijtraakten.” Voorbeelden van niet-gerealiseerde aankondigingen zijn er te over. Het Vlaams Belang verwijst in dat verband onder meer naar de gebruikers van harddrugs die duizend euro boete zouden krijgen, naar de verruimde minnelijke schikkingen bij bezit van harddrugs, naar de vijftien nog onbestaande detentiecentra, naar de ‘vijftien dagen cel is vijftien dagen uitzitten’, naar de belofte dat in de havens alle containers zouden worden gecontroleerd, naar de levenslange terbeschikkingstelling en naar het voornemen om het over de gevangenismuren gooien van drugs en wapens strafbaar te stellen.

“Wanneer uit de laatste peiling bleek dat de grote meerderheid bevolking enkel walging en wantrouwen voelt voor het politieke gebeuren, hebben figuren als Van Quickenborne daar zeker schuld aan”, besluit Dillen. “Veel beloven en nooit iets geven doet de zotten al lang niet meer in vreugde leven, integendeel. We zouden het dus appreciëren wanneer hij eens een keertje met een realisatie naar buiten komt. En niet, zoals vandaag, met een idee waarvan, na een beoordeling door de Raad van State, wellicht nog weinig zal overschieten.”