Werkgelegenheidsakkoord: "te weinig oplossingen voor Vlaanderen"

Op zaterdag 26 maart kwamen de sociale partners naar buiten met hun zopas bereikte akkoord rond werkgelegenheid. ‘Iedereen nodig, iedereen mee’, is de titel die hun 40 voorstellen dragen. Volgens het Vlaams Belang is het goed dat er met de voorstellen een eerste aanzet is gegeven tot de erkenning van de verschillende arbeidssituaties in Wallonië en Vlaanderen. Ook de nadruk op ‘werkbaar werk’ vindt het Vlaams Belang een goeie zaak, “want daar is sterke nood aan in Vlaanderen”. Maar er zijn nog veel verbeterpunten, klinkt het. “Men predikt over het benutten van kansen die interregionale en economische migratie ons zouden brengen”, zo licht Kamerlid Hans Verreyt (Vlaams Belang) toe. “Maar de werkzaamheidsgraad van 40,1% bij niet-EU-burgers in België spreekt boekdelen: Vlaanderen heeft nood aan een echt zelfstandig werkgelegenheidsbeleid los van Wallonië of België, en niet aan meer immigratie.”

“Het is goed dat dit akkoord gewag maakt van de verschillen binnen België”, zo reageert Verreyt. “Vlaanderen kan namelijk niet wachten op Wallonië. Vlaanderen heeft andere noden, dus heeft het ook eigen oplossingen nodig. Dit plan is daarvoor een eerste, voorzichtige aanzet. Er zitten in het akkoord dan ook wel wat zaken die het Vlaams Belang toejuicht en waarvoor we al talrijke initiatieven namen: levenslang leren, activering, re-integratie na langdurige ziekte en werkbaar werk.”

Maar in het akkoord staan ook problematische zaken, luidt het. De sociale partners roepen de Vlaamse Regering zo op om de in voege zijnde drempels voor ondernemers uit derde landen op te heffen. “De zogenaamde ‘diplomadrempel’, die stelt dat ondernemers uit derde landen een diploma middelbaar onderwijs voor dienen te leggen, en de vereiste van €18.600 eigen middelen zijn echter geen drempels, maar garanties,” vervolgt Verreyt. “Dit verzekert onze arbeidsmarkt van stabiliteit en kwaliteit, en beschermt tevens onze geldvoorraad, die nu al disproportioneel Vlaanderen uitvloeit. Wildgroei aan toekomstloze ondernemingen kunnen we missen als kiespijn.”

“De oplossing voor Vlaanderen is niet Waals, Europees of ‘interregionaal’: de oplossing is Vlaams”

“En op vlak van asymmetrisch beleid geraken de sociale partners niet verder dan een onderlinge afstemming van het Vlaamse en federale beleid,” stelt Verreyt. “Met een voorsprong van meer dan tien procent op de andere gewesten qua werkzaamheidsgraad is het absurd dat men niet grondiger aan de Waalse inactiviteit wil raken. De realisatie en de rekening worden ‘comme d’habitude’ afgeschoven op Vlaanderen.”

“Het is tijd dat het Vlaamse trekpaard losgemaakt wordt van de Waalse kar zonder wielen. Onze doelstellingen liggen elders”, besluit Verreyt. “Meer federalisering en import van laaggeschoolde arbeidskrachten onder valse voorwendsels zullen ons niet vooruit helpen. Een volledig Vlaams arbeidsmarktbeleid dat investeert in eigen talent, een eigen Vlaamse sociale zekerheid én een Wallonië dat eindelijk het lot in de eigen handen neemt en die handen uit de mouwen steekt - dat is waar de oplossing ligt.”