Drie weken nadat Geert Wilders door journalistiek Vlaanderen werd weggezet als hoorndol omdat hij onze hoofdstad de Gazastrook van West-Europa had genoemd, werden zijn woorden omgezet in staalharde realiteit. De tol: 32 doden en 260 gewonden.
22 maart 2016 staat vanaf nu in ons collectief geheugen gegrift. De periode voor en na deze datum moet een absoluut keerpunt zijn in het beleid. De ontzetting en de ontreddering zijn begrijpelijk, het ongeloof is dat niet. De klokkenluiders en de waarschuwingen waren legio, maar zij werden weggezet als islamofoob, xenofoob en kortzichtig. Wie echt mededogen toont, doet er alles aan opdat dit niet meer kan gebeuren. Nooit meer. Maar daar knelt het schoentje. De antiterreurmaatregelen die reeds in Parijs werden aangekondigd liggen al een half jaar stof te vergaren. De naar adem happende politie heeft na twee jaar Jambon nog steeds niet de nodige capaciteit en onze inlichtingendiensten kreunen onder stompzinnige besparingen. Het opengrenzenbeleid werd en wordt – buiten wat tijdelijke controles aan de Westkust – onverminderd bestendigt.
En ook het islamgetroetel gaat onverminderd voort. Subsidiekranen staan wagenwijd open en de slachtoffercultus wordt permanent aangewakkerd. Intussen floreert het jihadisme verder als onkruid op een mesthoop. De islamitische kweekvijver die Brussel heet, breidt zich uit tot alle uithoeken van het land. Jihadistische cellen bewonen er safehouses en stockeren wapens in kelders, garageboxen en verlaten loodsen. Ze nestelen zich in de samenleving als wolven in schaapsvacht. “België, is het nou eindelijk klaar met dat islamgeknuffel”, schreeuwde de Nederlandse columnist Arthur Van Amerongen daags na de tragedie. De vraag is al vaak gesteld, maar is na 22 maart nóg pertinenter.
ROUNDUP
Immers: wat is meer nodig dan dit bloedbad om de islamitische demonen te benoemen en te bestrijden. Wat is er nog meer nodig om openlijk de strijd aan te binden met een haatdragende ideologie zoals die van Oostende tot Verviers wordt gepredikt en beleden? Dat zijn we onze doden en onze gewonden toch verschuldigd. Dat zijn we ook onszelf verschuldigd, overtuigd van de suprematie van ons westerse samenlevingsmodel. Jarenlang is men te schuchter geweest in de verdediging van dat model. En daar betalen we vandaag een dodelijke prijs voor.
Willen we vermijden dat dit land verder uitgroeit tot het nieuwe kalifaat van Europa, dan dringen drastische maatregelen zich op. Ons devies: ga over tot de preventieve opsluiting van alle door OCAD gekende islamextremisten, sluit de subsidiekraan naar de islam, ga over tot permanente grensbewaking en stel een immigratiestop in voor islamitische landen. Het behoedzaam wieden zal het jihadistische onkruid niet verdelgen. Tijd voor Roundup, tijd voor het Vlaams Belang!
Tom Van Grieken
