Chris Janssens pakte de Vlaamse minister-president hard aan over zijn makke houding toen bekend werd dat Vlaanderen bijna 400 miljoen minder krijgt van de federale overheid dan voorzien.
U hebt allicht al vernomen dat door de vreemde kronkels van de nieuwe financieringswet - een product van de zesde staatshervorming – Vlaanderen, net op het moment dat het zijn begrotingsaanpassing aan het opstellen is, plots 400 miljoen euro minder blijkt te zullen ontvangen van de federale overheid. De federale regering deelde dit de Vlaamse regering maandag droogweg mee. Een zware aderlating voor de Vlaamse regering. De kwestie vormt het zoveelste bewijs wat voor een miskleun die zesde staatshervorming toch wel was. Hoe nadelig die staatshervorming is voor Vlaanderen bleek ook al uit het feit dat de bijzondere financieringswet een bijdrage invoerde voor de sanering van de federale openbare financiën, waarvan Vlaanderen het grootste deel moet ophoesten. Voor 2015 bedraagt deze saneringsbijdrage 755 miljoen euro of 65% van het Vlaamse begrotingstekort dat moest worden weggewerkt.
Loyale uitvoering
In de pers sakkerde Vlaams minister-president Geert Bourgeois naar aanleiding van de minderontvangsten wel over het “onbehoorlijk bestuur van de federale administratie“, maar toen puntje bij paaltje kwam, bleken Bourgeois en co zich toch wel heel gemakkelijk neer te leggen bij de feiten. De Vlaamse regering vond het bijvoorbeeld niet nodig om op het Overlegcomité, dat woensdag bijeenkwam, een aanpassing van de financieringswet te vragen.
In het Vlaams Parlement haalde Vlaams Belang-fractievoorzitter Chris Janssens zwaar uit naar de Vlaamse regering. “De Vlaamse regering ziet 400 miljoen euro aan haar neus voorbijgaan, maar ze staat erbij en kijkt ernaar. Wat krijgen alle Vlamingen uit dankbaarheid voor uw loyale uitvoering van de zesde staatshervorming? Een extra factuur van 400 miljoen euro!“, wierp hij de regering voor de voeten. Minister-president Bourgeois drukte in zijn antwoord weliswaar zijn ongenoegen over het feit “dat je met dit soort verrassingen niet ernstig kunt begroten”, maar kwam in zijn antwoord niet verder dan te zeggen dat “er een werkgroep zal bijeenkomen om te bekijken of die cijfers al dan niet effectief kloppen”.
Communicantjes
Chris Janssens was niet mals voor de gedweeë opstelling van de N-VA: “Wat is er met u en met uw partij aan de hand? Indien de N-VA deel zou uitmaken van de oppositie, zou die als luidste roepen dat het een schande is dat Vlaanderen eens te meer het kind van de rekening is. U zou de federale begrotingscontrole met de grond gelijk maken. U zou van leer trekken en fulmineren tegen de federale regering, die de budgettaire problemen opnieuw doorschuift naar Vlaanderen. Niets van dat, sinds de ministerposten voor de N-VA binnen zijn, zijn zij getransformeerd in brave communicantjes.”
Belastingverhogingen
Onder meer door de tegenvallende inkomsten is een Vlaams begrotingsevenwicht Vlaanderen nu verder af dan ooit. Over onderwerpen als de enorme kost van het immigratie- en integratiebeleid en over de miljardentransfers naar Wallonië, reppen regeringspartijen CD&V, VLD en N-VA met geen woord. De Vlaamse regering maakte wel het openbaar vervoer reeds duurder, verhoogde de prijzen voor onderwijs en kinderopvang, verminderde de woonbonus, bespaarde op de financiering van de rusthuizen waardoor de dagprijzen de hoogte zullen inschieten; allemaal begrotingsmaatregelen die het leven van de Vlaming duurder maken. De Vlamingen blijven in dit land helaas het kind van de rekening.
Afdrukken