
De Britse zender BBC gaat een onderzoek instellen naar de eigen – tendentieuze – berichtgeving. In een vorig stukje schreven we dat zo’n onderzoek in eigen land ook meer dan welkom zou zijn. De VRT veegt immers, dag na dag, vrolijk de voeten aan zijn decretale plicht tot politieke neutraliteit. De uitzendingen voor ‘politieke derden’ zijn al jaren afgeschaft, maar in de eigen programma’s en onder de vlag van de VRT gaan ze gewoon verder. Voor de politieke vrienden dan toch…
Uit cijfermateriaal blijkt dat de drie traditionele partijen (CD&V, Open VLD en SP.a) die in 2010 bij de verkiezingen zwaar verlies incasseerden, op de VRT nog altijd evenveel in het nieuws zaten als vóór hun nederlaag.
De vriendjes van De Vadder
Vooral Open VLD komt ruim aan bod. In ‘De Zevende Dag’ maar liefst 14 keer meer dan haar electoraal gewicht. Op de voet gevolgd door – hoe raadt u het? – de SP.a: 10 keer meer. Groen 4 keer meer en CD&V 2 keer meer. Het Vlaams Belang kwam minder dan de helft aan bod als het verkiezingsresultaat zou. De cijfers slaan op de eerste helft van 2012.
Herhaalde vragen naar een lijst van de uitnodiging van politici en politieke partijen worden door de VRT steevast afgewimpeld met de dwaze mededeling dat de VRT politiek neutraal moet zijn en dus geen cijfers kan of mag geven. ‘We hanteren ook geen weegschaaltje’. Die uitleg slaat natuurlijk nergens op. Die cijfers geven wel een beeld van een bepaalde politieke voor- en afkeur. Wie de evenwichten respecteert, zou ook geen moeite hebben met de publicatie van zo’n lijst. Maar nu lijkt het erop dat ze iets te verbergen hebben. Het lijkt er niet alleen op, het is ook zo.
Dat Open VLD (en in mindere mate de SP.a) zo hoog scoren in de grote Ivan De Vadder-show (‘De Zevende Dag’) mag niet verbazen. Het is een publiek geheim dat De Vadder al jaren vriend aan huis is bij de familie De Gucht. En dat is ook te merken aan het programma. Karel De Gucht en zoon Jean-Jacques, en Guy Verhofstadt hoeven maar even te bellen en de deuren van de VRT-studio zwaaien open. En er is niemand die hen in het blauwe of paarse fabriekje een strobreed in de weg legt of een kritische vraag stelt. Ivan De Vadder al zeker niet. De voorgekauwde vragen, éént-tweetjes in voetbaljargon, spatten van het scherm. Professor Frank Thevissen die al enkele boeken schreef over de ongezonde verstrengeling van media en politiek, heeft al meermaals aangedrongen op meer afstand tussen journalisten en politici. De VRT zit – ook wat dat betreft – met een serieus probleem. Maar wie doet er wat aan?