
Aan de blitzcarrière van Bettina Geysen is abrupt een einde gekomen. Even abrupt als aan haar blitzcarrière in medialand. In geen tijd klom ze op naar de absolute top van de openbare omroep, maar haar liefdesrelatie met baas Aimé Van Hecke werd haar fataal. De mediamadam gooide zich, barstend van ambitie in de politiek, kwam als vanzelf bij Spirit terecht en werd al snel voorzitter. Maar daar stapelde ze als ‘communicatiespecialiste’ de blunders op elkaar. Bettina wou Spirit weghalen uit de politieke marginaliteit en in de mediaschijnwerpers zetten. Het moet gezegd: dat lukte. .. Zo was er de onvergetelijke hoofddoekstunt. Wat later voerde ze met een Porsche actie tegen de dalende koopkracht. Wellicht heeft ze daarvoor de auto van manlief even mogen lenen, zo beweerden stoute tongen…
Interimvoorzitter Nelly Maes liet gisteren in een radio-interview verstaan dat de uitgelekte nota’s over hoog oplopende onkosten mogelijk het gevolg zijn van een politieke afrekening. Extern en intern. Dat zou best wel eens kunnen. Het eigenzinnige gedram van Bettina werkte de SP.A al lang op de zenuwen en de socialisten zijn het clubje van Bert Anciaux liever kwijt dan rijk. Waar zit de mol? Een gokje? De SP.A heeft erg goeie connecties en bronnen bij de openbare omroep, tot op het hoogste niveau. En toegang tot geheime documenten. Bij de VRT lopen er genoeg rond die nog een eitje te pellen hebben met Bettina Geysen. Twee vliegen in één klap dus: Bettina een hak gezet en de SP.A bevrijd van het lastige Vl.Pro-abces.
Toegegeven. Fraai is dat allemaal niet, maar het medelijden dat Hilde Sabbe uitschreeuwt in Het Laatste Niews is misplaatst. “Afgerekend op een suite van 470 euro”, gruwelt Sabbe. “Geen woord over talent, inzet of resultaten.” Tja, daar werd ze bij de VRT toch al rijkelijk voor betaald, of niet soms? Dat zij en haar nieuwe man zich daarnaast nog allerlei pleziertjes gunden, op kosten van de (noodlijdende) VRT (en dus de belastingbetaler), moet blijkbaar kunnen. Bettina en Hilde Sabbe zien daar geen graten in. Hoe wereldvreemd kan je zijn? “Waarom zou een voorzitter van de VlaamsProgressieven niet mogen genieten van de goede dingen des levens? Heeft die persoon een gelofte van armoede afgelegd?”, schrijft Sabbe boos. Nee, maar teveel is teveel en erover is erover.
‘Straffe madame’ Bettina Geysen paste niet in het imago dat Spirit zichzelf graag toemat. Een harde, uitgekookte tante, een “koele kikker gesteld op luxe” (Het Nieuwsblad) aan het hoofd van wat een ‘warme’ partij zou moeten zijn. ‘Progressief’? O ja, dat wel. De kleurrijke bollen die dagelijks over het VRT-scherm dansen, ontsproten uit haar brein en symboliseren het kleurrijke en multiculturele Vlaanderen waarin zijn zo graag gelooft en waarvoor ze zelf een hoofddoek aantrekt. Het programma ‘Fata Morgana’ dat een dam moest opwerpen tegen het Vlaams Blok, was een vondst van Bettina. Links was ze dus wel. Al was het maar voor de façade. Voor Bettina – en heel wat van haar ‘progressieve’ vrienden is het vooral een kwestie van “links lullen en rechts de zakken vullen”…