Het Vlaams Belang stoort zich ten zeerste aan de aankondigingspolitiek van minister van Armoedebestrijding Karine Lalieux (PS). “Zoals de meeste van haar paars-groene collega’s is ze heel bedreven in het doen van aankondigingen”, zegt Kamerlid Ellen Samyn (Vlaams Belang). “Maar wat betreft de wettelijke uitwerking van de door haar aangekondigde maatregelen is het wachten op Godot.”
Het Vlaams Belang wijst in dit kader naar de overal aangekondigde opheffing van de ‘prijs van de liefde’. Een systeem dat inhoudt dat gehandicapten die gaan samenwonen of huwen een deel van hun tegemoetkoming verliezen voor de kosten die ze dragen omwille van die handicap. “Nu al drie maanden zijn we aan het wachten op de publicatie van een eenvoudige wet of ministerieel besluit die deze regeling, die de gehandicapten zo zwaar treft, afschaft”, aldus Samyn. “De Minister verwijst steeds opnieuw naar een beslissing van de Ministerraad van 18 december 2020, maar in dat verslag wordt er met geen woord gerept over deze beslissing. Liegt Lalieux dan?”
“De aanpak van de armoede bij gehandicapten is erger dan een processie van Echternach”
“Ook de ‘prijs van de arbeid’, die evenzeer de gehandicapten treft, zou volgens het regeerakkoord worden aangepakt”, vervolgt Samyn. “Minister Lalieux antwoordde in de commissie Sociale Zaken met door haar kabinet voorgekauwde antwoorden, zonder eigenlijk antwoord te geven op de gestelde vragen. Tot ze gisteren gepikeerd uit haar keurslijf viel en in één zinnetje haar eigen beleid onderuit haalde.” En Samyn citeert Lalieux: “Je moet maar eens proberen in deze regering een maatregel te nemen die één euro kost.” Op die manier gaf de minister onomwonden toe dat dat punt van het regeerakkoord alvast niet zal worden uitgevoerd in de huidige legislatuur. “Nochtans geeft de regering momenteel fortuinen uit aan tal van zaken, zonder in de geldbuidel te kijken.”
“Het is hoog tijd dat deze materies volledig naar de gewesten worden overgedragen om te kunnen komen tot een consistent en globaal beleid”, besluit Samyn. “Een consistent beleid is vandaag onbestaande. De bevoegdheden zijn al te veel versnipperd en als de Walen andere prioriteiten willen stellen is dat hun goede recht. Maar laat ons, Vlamingen, opkomen voor al onze mensen, ook de gehandicapten.”
