De begroting 2013 toont nog maar eens aan dat binnen een Belgisch kader, Vlaanderen nooit zijn economisch potentieel kan verzilveren. De PS zegeviert.
Hoewel de voorstellen die Di Rupo op tafel legde langs Vlaamse kant op misprijzen en ongeloof werden onthaald, haalt de Waalse socialist opnieuw zijn slag thuis. Terwijl Vlaanderen dringend nood heeft aan échte impulsen om de economie weer op de rails te zetten, plaatst de onvermijdelijke PS haar verouderde socialistische recepten weer op het federale menu. Zo blijft de loonkost torenhoog en worden spaarders keihard aangepakt door een stijging van de roerende voorheffing tot 25 procent. Andermaal is de middenklasse het kind van de rekening. Letterlijk en figuurlijk.
“Compromis à la Belge”
Van een grondige sanering van de overheidsuitgaven is geen sprake. Volksvertegenwoordiger en begrotingsexpert Hagen Goyvaerts: “Deze Di Rupo-begroting is opnieuw een typisch compromis à la Belge. Weinig geven, en veel nemen lijkt hierbij het eeuwige moto. Wat we als Vlamingen nodig hebben op het vlak van arbeidsmarktbeleid en sociaal-economisch beleid kan nooit in een Belgische begroting vertaald worden.”
