Formeel gezien is België een onafhankelijke staat. Essentiëler echter om te spreken van een kolonie is de vraag of de opbrengsten en rijkdommen van een samenleving of land niet onterecht wegvloeien naar een ander land. En of het ene land over de macht beschikt zijn wil op te dringen en het andere land een voortdurende aderlating op te leggen en dus te exploiteren als een kolonie. Dat zegt Dirk Barrez, auteur en journalist, in een bijdrage op dewereldmorgen.be. Hij bekijkt de relatie tussen België en Frankrijk van dichterbij, en met name voor die sectoren die van cruciaal belang zijn.
Spaar- en kredietwezen
De auteur herinnert eraan hoe België het enige welvarende land was dat in de financiële crisis van 2008 zijn grootse bank (Fortis) niet in eigen handen hield, maar – tegen een veel te lage prijs dan nog – verkocht aan het buitenland. Sindsdien zijn er ontzettend grote geldstromen op gang gebracht van dochter BNP Paribas richting Frans moederhuis. Het gaat hier volgens Barrez heus niet om kleingeld: de dertig miljard euro die ondertussen in Frankrijk belandde, is immers “het volledige maandinkomen van alle Belgen.”
Energievoorziening
Al even belangrijk is het feit dat de Belgische politici er ook in zijn geslaagd om een cruciale sector als het energiesysteem in handen van het buitenland te doen belanden. Het gaat in dit geval meer bepaald om GDF Suez dat voor meer dan een derde rechtsreeks in handen is van de Franse staat. Dit maakt dat ons energiesysteem in handen is van een ander land dat dit alles aanwendt in het eigen belang. De gepeperde rekening is voor consumenten en kleine en middelgrote ondernemingen die hun energie veel duurder betalen dan in Frankrijk.
Collaboratie
Barrez wijst erop dat dit “op koloniale wijze ingepikte geld” niet langer ter beschikking is voor de eigen noden en behoeften. Hij is niet mals voor de politieke klasse die een dergelijke kolonisering oogluikend heeft toegestaan of in de hand gewerkt: “Een politieke elite van een samenleving die een dusdanige afroming van rijkdom organiseert ten nadele van haar eigen burgers gedraagt zich feitelijk als de uitvoerend gouverneur in dienst van het ‘moederland’. België wordt beheerst door een elite die haar eigen belangen najaagt door zich in te schrijven in deze koloniale relatie.” Aan het einde van zijn betoog stelt hij dat het kan gebeuren dat een land tegen zijn zin tot kolonie wordt gemaakt, maar vraagt zich tegelijk af welk land “blijft voortdoen met een elite die de belangen van de eigen burgers uitverkoopt en zichzelf tot kolonie maakt.” Misschien even denken wanneer u straks nog eens in het stemhokje staat…
