Afgelopen weekend haalde de N-VA nog eens het nieuws met haar pleidooi voor een verstrenging van de ‘Snel Belg’-wet. Opmerkelijk, aangezien die partij tot op heden niet bepaald kan worden betrapt op een kordate en consequente houding als het over het immigratiethema gaat. De media-aandacht waar de N-VA op kan rekenen, staat bovendien in schril contrast met die welke het Vlaams Belang ten deel valt. Ondanks het feit dat het Vlaams Belang als enige partij de beruchte ‘Snel Belg’-wet steeds te vuur en te zwaard heeft bestreden en van in den beginne heeft gewaarschuwd voor de nefaste gevolgen, komt onze partij ter zake niet of nauwelijks aan bod.
Naast de strategie van het doodzwijgen, is er natuurlijk ook nog de vertekende berichtgeving, zoals recentelijk nog het geval was naar aanleiding van de pedofilieschandalen in de kerk. Anders dan sommigen doen uitschijnen, heeft Alexandra Colen wel degelijk gepleit voor een harde aanpak van pedofielen – en dat uiteraard ook als het om priesters gaat. In dat kader diende Colen overigens een wetsvoorstel in voor de verlening van de verjaringstermijn voor aanranding van kinderen tot vijftig jaar, in plaats van tien jaar na de meerderjarigheid van de slachtoffers zoals vandaag het geval is. Feiten die aan de betrokken media wel werden meegedeeld, maar die – al dan niet bewust – voor het publiek werden verzwegen.
Naar aanleiding van de pedofilieschandalen in de kerk herhaalde het Vlaams Belang overigens zijn oude eis voor onsamendrukbare straffen en een woonverbod voor veroordeelde pedofielen in de gemeente van vroegere slachtoffers. Niet enkel de kerk, maar ook de politieke wereld moet haar verantwoordelijkheid nemen. En dit niet alleen ten aanzien van seksueel misbruik van minderjarigen binnen de kerk, maar in héél de samenleving.
