
Milaan dreigt te veranderen in een islamitische stad en een ‘zigeunerpolis’, belegerd door niet-Europese vreemdelingen. Dat heeft de Italiaanse premier Silvio Berlusconi gezegd in een videoboodschap van zijn partij ‘Volk van de Vrijheid’. De onheilsboodschap komt aan de vooravond van de tweede ronde van de lokale en regionale verkiezingen aanstaande zondag, maar dat betekent nog niet dat het om platte propaganda zou gaan. Bij de eerste ronde kreeg de partij van Berlusconi forse klappen, onder meer in Milaan, de thuisbasis van de Italiaanse premier. Berlusconi leek lange tijd onaantastbaar, maar de aanhoudende reeks van seks- en corruptieschandalen en processen eist stilaan zijn tol.
De electorale veldslag in Milaan spitst zich toe op de bouw van een megamoskee in de stad. Burgemeester Letizia Moratti (kandidaat van Berlusconi) verzet zich tegen de komst van een grote moskee. De linkse tegenkandidaat Guiliano Pisapia steunt de eis van de moslims voor een eigen gebedshuis. Ook in Italië mikt links steeds meer op de steun van de groeiende allochtone gemeenschap.
Voor het overige is er – zoals steeds – veel te doen over de machtsgreep van Berlusconi op de Italiaanse media. Na jarenlange linkse dominantie is de slinger nu naar de andere kant doorgeslagen. Tot woede en frustratie van links in binnen- en buitenland. Er valt beslist veel aan te merken op het (media)beleid van Berlusconi, maar een dictatuur is Italië nog lang niet. Zo heeft de Italiaanse mediawaakhond Agcom zopas zware boetes opgelegd aan verschillende televisiezenders omdat hun berichtgeving niet evenwichtig was. Berlusconi verscheen vorige week vrijdag in ‘primetime’ in twee journaals van de publieke omroep RAI en drie van de commerciële zenders Mediaset (het concern van Berlusconi), terwijl de oppositie geen weerwoord kreeg. RAI en Mediaset moeten nu 800.000 euro boete betalen.
Agcom stelt dat Berlusconi misbruik maakte van de zendtijd om campagne te voeren voor de verkiezingen. Dat is een overtreding van de wet die bepaalt dat alle partijen gelijke kansen moeten krijgen op de buis. Misschien moeten de heren en dames van de Italiaanse mediawaakhond – als ze klaar zijn met Berlusconi – eens komen kijken hoe het er bij ons aan toe gaat. Gelijke toegang tot de media? Dat blijft hier doorgaans een vage droom…