Herinnert u zich nog hoe blij ze waren? Blij als een kind, bij de afsluiting van het BHV-akkoord. De koning, want die zag het voortbestaan van zijn koninkrijk en zijn lucratieve broodwinning nog even veilig gesteld. De traditionele partijen, want die hadden – naar eigen zeggen – dat lastige BHV-varkentje toch maar mooi gewassen. En de media, want die waren al dat ‘communautaire geneuzel’ stilaan spuugzat. Over naar ‘de dingen die er écht toe doen’ of ‘de dingen waar de mensen écht van wakker liggen’, zo klonk het opgelucht in pers en politiek. Eindelijk! Zelfs Bart De Wever, voorzitter van de N-VA, had weinig kritiek: “Het is niet mijn ding, maar het is geen catastrofe.” Herinnert u zich dát nog? Soms moeten we het geheugen van de Vlaamse kiezer toch wat opfrissen…
Vlaamse rechters zijn de pineut
Het Vlaams Belang stond meteen na de ondertekening van het beruchte akkoord zowat alleen met zijn fundamentele kritiek op het Belgische compromis en waarschuwde dat de Vlamingen in Brussel politiek werden geliquideerd. We waarschuwden ook dat het juridische luik van het akkoord zo mogelijk nog erger was. Een kritiek die ook al snel door de Vlaamse Orde van Advocaten werd gedeeld en uitgesproken. Het kwam er op neer dat de Franstaligen – die al lang vragende partij waren voor meer Franstalige rechters in Brussel – op hun wenken werden bediend en dat de Vlamingen een pak rechters dienden in te leveren. In plaats van één op drie rechters, kregen de Vlamingen er voortaan maar één op vijf. De Vlaamse onderhandelingspartijen zagen geen graten in die waanzinnige 80-20 verdeelsleutel en susten zichzelf en de goegemeente met de belofte dat er een objectieve ‘werklastmeting’ zou komen, die zou uitmaken hoeveel Vlaamse en Franstalige rechters er nu feitelijk nodig waren. En neen hoor, eens die werklastmeting er is, zouden de Franstaligen echt niet moeilijk doen om een en ander aan te passen. Hoe naïef of dom kan je zijn? KPMG pakte intussen uit met de resultaten van zijn werklastmeting en die bevestigen dat de Vlaamse onderhandelaars zich zwaar hebben laten rollen. Lees hier onze persmededeling.
Nieuw compromis in de maak
De bestelde werklastmeting kan opnieuw voor communautaire spanningen zorgen, maar het BHV-akkoord zelf staat – helaas – nog niet op de helling. Volgens bronnen binnen SP.a en Open VLD zal de soep ook niet zo heet worden gegeten als ze wordt opgediend. En de ’tsjeven’? Tja, die zijn – naar aloude traditie – naarstig op zoek naar ‘een gulden middenweg’. Op het kabinet van Servais Verherstraeten (CD&V) – trek met zo iemand naar de oorlog – ‘zouden al enkele denkpistes klaar liggen om de Franstaligen tegemoet te komen.’ Ja hoor, dat leest u goed. De Vlamingen hebben zich eerst schandelijk laten rollen, waarop de Franstaligen massaal champagneflessen lieten knallen. En om de scheve situatie weer een beetje recht te trekken voor de Vlamingen, mogen ze straks nóg eens langs de kassa passeren. “Ik voorspel een oplossing à la belge: gewoon meer rechters in Brussel,” voorspelt een anonieme bron in de Wetstraat. En zo krijgen de Franstaligen weer hun zin. Zo gaat het altijd in dit gekke landje. Voor wie nog niet wist, waarom we België dringend moeten opdoeken? Ook dáárom dus.
