Wie bij de opiniepeilingen de resultaten van de V-partijen optelt om na te gaan of een V-meerderheid mogelijk is, is eraan voor de moeite. Afgelopen weekend wees Geert Bourgeois (in een interview in De Zondag) immers opnieuw elke samenwerking met het Vlaams Belang af. “Onze koers is niet gewijzigd (..), wij werken niet samen met hen”, klonk het.
Hoogmoed
Het is niet de eerste keer dat een vooraanstaand N-VA’er zich uitspreekt tegen samenwerking met het Vlaams Belang. Dat deed onlangs ook nog N-VA-ondervoorzitter Ben Weyts. Die vond het in een interview met Het Nieuwsblad (18.05.2013) zelfs nodig de samenstelling van de volgende Vlaamse regering te orakelen. “We kunnen eerst een Vlaamse regering samenstellen met partijen die net als wij voor het confederalisme zijn, Open VLD en CD&V dus”, klonk het toen hoogmoedig.
Historische kans
Alleen al op strategisch vlak zijn de uitspraken van Bourgeois en co op z’n minst onverstandig te noemen. Zo wees KUL-professor Bart Maddens er op dat een eventuele ‘V-meerderheid’ in het Vlaams Parlement grootse perspectieven opent. Zo’n meerderheid zou immers de Vlaamse soevereiniteit kunnen uitroepen en een ‘fait accompli’ creëren.
Door nu reeds het handhaven van het cordon aan te kondigen, gooit de N-VA echter bij voorbaat de handdoek in de ring en kiest ze ondubbelzinnig voor nog een nieuw rondje Belgische staatshervorming.
De keuze is dan ook duidelijk. Ofwel kies je voor het Vlaams Belang ofwel voor CD&V/Open VLD/ N-VA. Kortom: ofwel kies je voor Vlaamse onafhankelijkheid ofwel voor Belgische stilstand.
