Een vat vol gebroken beloftes, onaangekondigde besparingen en gecamoufleerde belastingverhogingen. Dat is in beknopte termen wat de kersverse regering-Jambon de Vlaming afgelopen maand voorschotelde. Als een onaangekondigde hagelbui op een warme zomerdag. Zo voelen vele Vlamingen zich na de aankondiging van de plannen van de nieuwe Vlaamse regering. U weet intussen waar het over gaat:

Toen u me in oktober 2014 het vertrouwen gaf, zegde ik u – naar de woorden van onze stichter Karel Dillen – dat ik u geen rozentuin kon beloven. Dat de weg omhoog uit het dal niet over rozen zou lopen. Dat het geen wandeling door het park zou worden, maar dat ik rotsvast geloofde

Ondanks het oorverdovende signaal van de kiezer koos Bart De Wever voor een Vlaamse coalitie van de verliezers. En dat uit zich ook in zijn startnota. “Bij de Tour de France staan de winnaars op het podium, in de Wetstraat verliezers”. Dat zegt onze Vlaamse fractievoorzitter Chris Janssens verderop in dit blad, verwijzend naar de

“Eerst negeren ze je, dan lachen ze je uit, dan bevechten ze je, en dan win je.” Weinig citaten zijn na 26 mei zo toepasselijk als dat van volksnationalist Mahatma Gandhi. Het Vlaams Belang is terug. Dat is wel het minste – en eigenlijk meteen ook het enige – dat van de verkiezingen van 26

Een goeie twintig dagen scheiden ons nog van de moeder aller verkiezingen. Dat betekent dat ons nog twintig dagen rest om zoveel mogelijk mensen te overtuigen om op 26 mei de enige juiste keuze te maken. Zowel de saga omtrent het Marrakesh-pact, het verscherpte immigratiediscours als de kilometerheffing bewijzen dat het Vlaams Belang doorslaggevend is

Twee zaken gaven me afgelopen maand nóg meer energie om op 26 mei zoveel mogelijk Vlamingen te overtuigen voor het Vlaams Belang te stemmen. Eerst kregen we het nieuws op ons bord dat de helft van de leeflonen in dit land wordt uitbetaald aan mensen die zelfs niet over onze nationaliteit beschikken. Goed voor een

Een begrotingstekort van bijna 8 miljard euro, een moordende belastingdruk, een Zuid-Europese staatsschuld en een toenemende groep mensen die de eindjes niet meer aan mekaar kan knopen. Dat is in beknopte termen het sociaal-economische bilan van de ontslagnemende regering-Michel. Het Vlaams Belang legde afgelopen maand een alternatief model op tafel dat de economie ten dienste

Een goede 100 dagen scheiden ons nog van de moeder aller stembusslagen. Zonder enige overdrijving mogen we stellen dat de verkiezingen van 26 mei bepalend zullen zijn voor de toekomst van ons land, van onze mensen, van u en mij. Het is intussen bij vriend en vijand bekend: 2018 was het begin van de wedergeboorte,

Als de jongste weken ons een zaak hebben geleerd, is het wel dat het huidige politieke systeem zijn grenzen heeft bereikt. Een flink deel van de bevolking in Vlaanderen en Europa herkent zich niet meer in de traditionele politiek en zijn dogma’s en laat dat ook merken op straat en in het kieshokje. Het patriottisme