In een scherp opiniestuk merkt KUL-politicoloog Bart Maddens een aantal opvallende paralellen op tussen de Volksunie van Bert Anciaux en de N-VA van Bart de Wever.
Dat er achter de communautaire vaandelvlucht van de N-VA een ondoorgrondelijke strategie zit die zo geniaal is dat ze zich alleen in de hersenpan van Bart De Wever kan ontplooien, is een gedachte die menig N-VA-militant dezer dagen bezighoudt. Nochtans weten zij bijster goed dat de Belgische participatiestrategie tot hiertoe niets heeft opgeleverd, integendeel.
Bart Maddens waarschuwt in Doorbraak alvast voor het zwarte Belgische zwarte gat waar reeds menig Vlaams-nationalist intuimelde. Onder het moto ‘wie zijn verleden niet kent, heeft geen toekomst’ somt de politicoloog de lijst van ‘gebelgianiseerde’ Vlaams-nationalisten op. “Jaak Gabriëls, Bart Somers, Bart Tommelein, André Geens, Jef Valkeniers, Sven Gatz … Er zijn talloze voorbeelden van politici die hun carrière begonnen zijn als overtuigd Vlaams-nationalist om daarna, misschien zonder dat ze het zelf goed en wel beseften, tot goede Belg te metamorfoseren,” aldus Maddens. “Wie doorstoot tot de hoogste Belgische machtscenakels heeft de neiging om zich te conformeren aan de Belgische elitaire consensus.”
Vlaamse vergeetput
Wie afgelopen weekend de nieuwbakken N-VA excellenties de koninklijke eed zag afleggen (“Ik zweer getrouwheid aan de koning, gehoorzaamheid aan de grondwet en aan de wetten van het Belgische volk”), kan niet om de vaststelling heen dat de Belgische vervelling reeds is ingezet. Nadat de N-VA zowel in het Vlaamse als in het federale regeerakkoord elke Vlaamse verzuchting naar autonomie in de vergeetput had gedropt, kon niets beter dan een Lakense eed de Vlaamse knieval symboliseren.
Maddens formuleert het gevat: “De zuigkracht van het Belgische systeem kan bezwaarlijk worden onderschat. Het lijkt wel te werken als een zwart gat: een keer je de waarnemingshorizon overschrijdt en toetreedt tot de federale regering, dan kun je niet meer ontkomen aan de zwaartekracht van het systeem.”
Lees hier de volledige column van Bart Maddens.
