De voorbije dagen stuurde de N-VA Siegfried Bracke het veld in om een boodschap van ‘redelijkheid’ te brengen. De partij die voor de verkiezingen onder meer pleitte voor de splitsing van de sociale zekerheid, toont zich nu tevreden met “de grondige splitsing van één domein”, zoals bijvoorbeeld het arbeidsmarktbeleid. De overheveling van de kinderbijslagen, waarin zelfs de nota-Vande Lanotte voorzag, laat de N-VA varen. Het brengt redacteur Wim van de Velden in De Tijd tot de conclusie dat Elio Di Rupo, “als vaandelzwaaier van het Belgische status-quo, ook deze veldslag (lijkt) te gaan winnen”. Dat klopt, want van een ‘Copernicaanse omwenteling’ is al lang geen sprake meer.
Volgens Wim Van de Velden mag het ‘compromis’ om de regeringsonderhandelingen voort te zetten onder leiding van koninklijk bemiddelaar Johan Vande Lanotte en zijn twee koninklijke assistenten, Bart De Wever en Elio Di Rupo, “worden gezien als een signaal dat de voorman van de Vlaams-nationalisten zijn keuze heeft gemaakt.” En die keuze is: een Belgische regering vormen, ook al zullen de gemaakte beloften niet worden ingelost.
