België is een land met twee soorten burgers. Op papier zijn alle Belgen gelijk voor de wet, maar in de praktijk zijn franskiljons, Walen en moslims nét een tikje gelijker dan gewone Vlamingen. Vlaamse zelfstandigen riskeren draconische straffen als zij enkele detailfouten maken in de kafkaïaanse papierwinkel, maar nachtwinkels van allochtonen kunnen dikwijls alle reglementen aan hun laarzen lappen. Idem dito met de talrijke allochtone café’s die als vzw’s vermomd zijn. Meestal heeft die lakse naleving van de wetten en reglementen alleen financiële gevolgen. Maar daarbij kunnen ook doden vallen.
Naar aanleiding van het recente ongeval met een autobus op de lijn Brussel-Marokko verklaarde de Federatie van Belgische Autobus en Autocarondernemers FBAA dat vele zogenaamde busmaatschappijen die op Marokko rijden, zich schuldig maken aan allerlei overtredingen. Dat leidt niet alleen tot concurrentievervalsing. Het is ook een recept voor rampen. Vooral de busbedrijven aan de Brusselse Zuidlaan en de Stalingradlaan hebben daarbij een slechte reputatie. Er wordt in het zwart gewerkt en de rust-en rijtijden worden niet gerespecteerd.
De FBAA meldt ook dat die busmaatschappijen soms slechts een dekmantel zijn voor drugsmokkel. De FBAA eist dan ook dat de overheid strenger zou toekijken op die busmaatschappijen. Hebben ze wel de nodige vergunningen en verzekeringen? Zijn de technische controles van de bussen in orde? Het probleem is niet nieuw. Bij een ongeval met een autobus met Marokkanen uit België vielen in juni 2004 al elf doden en tientallen gewonden nabij het Franse stadje Poitiers. Toen bleek dat de bus zonder vergunning reed, en dat de banden geen profiel meer hadden. Maar al die wantoestanden werden jarenlang stilzwijgend gedoogd. Met dodelijke gevolgen.
Afdrukken