Voor de media maakt men er een grote show van: Marie Arena van de PS werpt zich op als een pleitbezorgster van een grootscheepse regularisatie van illegalen, Patrick Dewael en Annemie Turtelboom van OpenVLD doen alsof ze daar radicaal tegen zijn en ze geen millimeter toegeven. Terwijl Dewael elk jaar duizenden illegalen regulariseerde en Turtelboom dat vandaag nog doet, zelfs diegenen die daarvoor nooit een aanvraag hebben ingediend en daar volgens de wettelijke bepalingen helemaal niet voor in aanmerking komen. De CD&V wentelt zich in dezelfde dubbelzinnigheid. Officieel is de partij tégen een collectieve regularisatie, maar op de betoging van 2.000 illegalen zondag in Antwerpen was CD&V-kopstuk Nahima Lanjri wel prominent aanwezig. Terwijl daar juist gepleit werd voor zo’n collectieve regularisatie. Typisch voor een partij die probeert van alle walletjes te eten.
De actievoerders op die betoging eisten “Duidelijkheid”. Het zou een slogan van de CD&V kunnen zijn uit het pre-Letermetijdperk, maar hier is het gewoon een codewoord voor een snelle regularisatie. Natuurlijk moet er duidelijkheid komen. Maar niet door nog meer illegalen te regulariseren. Wel door het voor eens voor altijd duidelijk te stellen dat illegalen en afgewezen asielzoekers uit het land gezet zullen worden. Eén van de woordvoerders van de manifestatie sloot haar betoog af met de zin: “Mensen zonder papieren verdwijnen niet door te doen alsof ze er niet zijn.” Dat is 100% juist. Illegalen zullen alleen verdwijnen als ze systematisch worden opgespoord en gerepatrieerd. Wij zijn het in alle opzichten oneens met de actievoerders, die de regularisatie eisen van een toestand die volledig onwettelijk is. Zoiets komt neer op het belonen van illegaliteit, wat maatschappelijk onaanvaardbaar is. Maar op één punt hebben ze natuurlijk wel gelijk: de Belgische overheid maakt het allemaal nog veel erger. Door de procedures zo lang te laten aanslepen en door niet kordaat op te treden tegen illegalen en afgewezen asielzoekers die weigeren het land te verlaten. Het spreekwoord dat zachte heelmeesters stinkende wonden maken, is hier meer dan ooit van toepassing. Men laat veel te lang betijen. Men laat illegalen jarenlang ongemoeid. Men geeft dezelfde mensen drie of vier keer na elkaar het bevel het land te verlaten, en men grijpt niet in als ze dat straal negeren. Men staat oogluikend toe dat mensen zich in de illegaliteit nestelen, en intussen regulariseert men tienduizenden mensen. Daardoor geeft men anderen natuurlijk valse hoop en valse illusies en worden als vanzelf nieuwe illegalen aangetrokken. Uitzetting is een pijnlijk proces, maar kies daarom voor de korte pijn en rek de onzekerheid niet. Maak er geen jarenlange lijdensweg van. Daar worden alleen de gespecialiseerde advocaten beter van.
