Sommige commentatoren koesteren een soort van ‘Europese islam’. Het is een mooie theorie, maar in praktijk gebeurt al te vaak het omgekeerde: fundamentalistische moslims krijgen in Europa dikwijls veel meer de vrije teugel dan in Turkije, Marokko, Egypte of Algerije. Vele fundamentalistische groepen gebruiken Europa als uitvalsbasis voor de verspreiding van hun propaganda in Arabische landen.
Het voorgaande was al langer bekend, maar werd onlangs nog eens bevestigd door Mohamed Darif, een Marokkaans hoogleraar Politicologie aan de Hassan II Universiteit. Hij vertelt in Het Parool dat hij in Casablanca vaak geconfronteerd wordt met Marokkanen uit Europa die in het moederland zieltjes proberen te winnen voor de ‘echte islam’. Darif zegt onomwonden dat Marokkanen die in België, Nederland of Frankrijk wonen, veel meer waarde hechten aan religie dan Marokkanen in hun eigen land. Dat Marokko exporteur is van terrorisme berust volgens hem op een misverstand. ”Je moet het eerder omdraaien: in Europa rekruteert al-Qaida Marokkanen die bereid zijn aanslagen te plegen (…) Een paar maanden geleden nog kwam ik hier in de straat een oude kennis van me tegen die al dertig jaar in Brussel woont. Twee jaar terug dronk ik nog een biertje met hem, nu bidt hij vijf keer per dag en veroordeelt hij alcohol.”
En sommigen worden volgens Darif niet alleen geheelonthouder, maar zelfs terrorist: “Neem de Marokkanen die betrokken waren bij de aanslagen in Madrid. Deze jongens zijn pas door al-Qaida geronseld toen ze in Spanje woonden. Velen hebben een opleiding gehad in Bosnië, Afghanistan of Pakistan, maar niet hier in Marokko.” Als typisch voorbeeld noemde Darif de Marokkaan Abdulkarim al-Mejatti. Dit kopstuk van al-Qaida is onlangs in Saoedi-Arabië door de politie doodgeschoten. Hij was geboren in één van de rijkste wijken van Casablanca. Zijn vader was een Marokkaanse zakenman, zijn moeder een Française en hij ging naar het Lycée Lyautey, een van de beste Franse middelbare scholen in Casablanca. Hij trouwde eerst met een Amerikaanse en vervolgens met een Marokkaanse lerares Engels. Hij was niet arm, hij had de dubbele nationaliteit, hij kon vrij rondreizen en in 1995 vertrok hij naar Frankrijk. Pas daarna is hij gaan vechten in Bosnië, om vervolgens door te reizen naar Afghanistan en Pakistan…
