Vlaams Belang en Front National (FN) konden deze week het verschil maken in het Europees Parlement. Een flutvoorstel van de EU, zogenaamd om een toekomstige bankencrisis tegen te gaan, werd weggestemd dankzij Gerolf Annemans en Bernard Monot (FN).
De financieel-economische crisis
Na de instorting van de Amerikaanse huizenmarkt in 2007 ging het wereldwijd bergaf met de economie. Als gevolg van de globalisering – de sterke verstrengeling tussen de internationale financiële markten – raakten in de loop van 2008 ook banken en bedrijven in Europa in moeilijkheden. De kredietcrisis ontwikkelde zich tot een brede wereldwijde economische crisis, die onze welvaart aanvreet. Als gevolg van blinde en tomeloze hebzucht, ongebreidelde kredietverstrekkingen en malafide piramideconstructies heeft de financiële wereld immers decennialang gezorgd voor het ontstaan van zeepbellen: valse welvaart en kunstmatige rijkdom. Nu die zeepbel is uiteengespat, moet de gewone Vlaming (en de gewone Europeaan) het gelag betalen. Sociale verworvenheden komen op de helling te staan, de middenklasse verarmt en de armoede neemt toe: ons moeizaam opgebouwd welvaartsniveau, dat tot de hoogste in de wereld behoort, smelt weg als sneeuw voor de zon.
De eurocrisis
De wereldwijde crisis stak ook het vuur aan de Europese lont, zijnde de euro. Sinds zijn invoering in 2002 had de gemeenschappelijke munt er immers voor gezorgd dat armere Europese (vooral zuidelijke) landen veel te goedkoop geld konden lenen. Die landen hadden zich dan ook diep in de schulden gestoken door middel van bijvoorbeeld ongebreidelde bouw- en infrastructuurwerken, terwijl de rijkere (vooral noordelijke) eurolanden daarvan economisch hadden geprofiteerd via hun (ongebreidelde) export naar (vooral) de Zuid-Europese landen. De staatsschulden en tekorten op de begrotingen van de eurolanden liepen zo hoog op dat het vertrouwen in de euro afnam. In de loop van 2009 ontstond dan ook de huidige eurocrisis. De eurocrisis was reeds bij de invoering van de euro door vele economen voorspeld. Zij waarschuwden dat het invoeren van één munt voor verschillende economieën en culturen niet werkt zonder politieke eenmaking. Hun conclusie luidde: de euro is een ‘crisismunt’ die geen lang leven beschoren is. Eén munt voor danig verschillende Europese economieën werkt niet: one size fits none.
Onderzoekscommissie
Eigenlijk is de bancaire en financiële sector volledig ontspoord. Hij staat haaks op de fundamentele ethische basisprincipes waarvoor het Vlaams Belang staat, zoals zorgzaamheid – ‘als een goede huisvader’ – en rechtvaardigheid. Van in het begin in 2008 heeft het Vlaams Belang dan ook gepleit voor structurele maatregelen en hervormingen. Een speciale onderzoekscommissie in de Kamer had als belangrijke conclusie dat bankactiviteiten moeten worden opgesplitst in enerzijds spaarbanken voor de gewone man (‘commerciële banken’) en anderzijds speculatieve banken die risico’s kunnen nemen op de internationale markten (‘investeringsbanken’). Iedereen, inclusief de N-VA (Jan Jambon), was het daarover toen eens. Gerolf Annemans schreef destijds o.a. dit commentaarstuk.
Bankenlobby
Vanaf dan begon echter het jarenlange gelobby van de bankensector om de broodnodige opsplitsing in ‘commerciële banken’ en ‘investeringsbanken’ niet te laten gebeuren. Ook Europarlementslid Gerolf Annemans kreeg met lobbywerk te maken, maar behalve de groenen en de linkerzijde is hij, samen met de andere eurosceptici, de enige die er zich niet door heeft laten inpakken. De grote EU-blokken van liberalen (ALDE) en christendemocraten (EVP), alsook de ‘Europese Conservatieven en Hervormers’ (ECR) waarvan de N-VA deel uitmaakt, slaagden erin om, onder druk van de bankensector, een gematigd Commissievoorstel nog verder af te zwakken. Van een effectieve opsplitsing van banken is dan ook geen sprake.
Kiezen voor de gewone Vlaming
In de Commissie economische en monetaire zaken (‘Econ’), waarvan Gerolf Annemans in het Europees Parlement lid is, heeft hij samen met Bernard Monot (FN) het verschil gemaakt door het bankenlobbyvoorstel van de Europese Commissie nipt mee weg te stemmen. Dit in tegenstelling tot de regeringspartijen, N-VA, CD&V en Open VLD, die dus voor de banken en niet voor de gewone Vlaming kozen.
