De Zwitsers willen blijven wat ze zijn. Gisteren stemde een meerderheid tegen massa-immigratie en EU-bemoeizucht.
Ook in Zwitserland heeft de immigratie ongeziene proporties aangenomen. Zo’n dertig procent van de instroom is afkomstig uit niet-EU-landen en in hoofdzaak terug te voeren op gezinshereniging en asiel; de rest komt uit de EU. Toen het land meer dan tien jaar geleden toetrad tot het vrij verkeer van personen binnen de EU, werd ervan uitgegaan dat de immigratie vanuit deze landen goed zou zijn voor een jaarlijkse instroom van 8.000 tot 10.000 personen. In de praktijk werden het er tien keer zoveel. Daar komt nog bij dat het de jongste jaren niet meer hoofdzakelijk gaat om (hoog)gekwalificeerde arbeidskrachten, maar in toenemende mate om ongeschoolde en slecht gekwalificeerde immigranten uit Zuid- en Oost-Europa.
Baas in eigen land
De gevolgen van de massieve inwijking laten zich gevoelen op zowat alle terreinen van het maatschappelijk leven. Zowel inzake arbeidsmarkt, mobiliteit en grond- en huurprijzen als inzake ruimtelijke ordening, infrastructuur, onderwijs en sociale zekerheid is de impact merkbaar. Alles bij mekaar reden genoeg voor de rechtsnationale Zwitserse Volkspartij (SVP) om de ongecontroleerde immigratie een halt toe te roepen. In het door de partij georganiseerde referendum tegen massa-immigratie dat gisteren plaatsvond, verklaarde 50,3 procent van de kiezers er zich mee akkoord dat Zwitserland opnieuw zélf moet kunnen bepalen wie het onder welke voorwaarden toelaat.
Triomf
De uitslag van het referendum is een triomf van het gezond verstand en een pijnlijke nederlaag voor het verenigde front van traditionele partijen, werkgeversorganisaties, vakbonden en massamedia, die de voorbije maanden kosten noch moeite spaarden om de Zwitsers van de zegeningen van het onbegrensde vrij verkeer van personen te overtuigen. De verkiezingsuitslag is bovendien een slag in het gezicht van de zelfgenoegzame en bemoeizieke EU-nomenclatura die de Zwitserse kiezers in de aanloop naar het referendum meermaals ‘waarschuwde’ voor de negatieve gevolgen van een ‘ongewenste’ stembusuitslag.
25 mei
Het staat buiten kijf dat er ook in Vlaanderen een duidelijke meerderheid bestaat voor een strikte immigratiepolitiek. Het belangrijkste verschil met de Alpenrepubliek is natuurlijk dat de Zwitsers de kans krijgen om zich in een referendum vrijelijk over dit thema uit te spreken, terwijl een land zoals België zoveel democratie niet verdraagt. Reden temeer dus voor de Vlamingen om de verkiezingen van 25 mei aan te grijpen om duidelijk te maken wat ze vinden van open grenzen en EU-bemoeizucht.
