De kans dat Groen straks deel uitmaakt van een nieuwe Antwerpse coalitie is bijzonder klein geworden. Gisteren heeft Meyrem Almaci haar eisenbundel op tafel gelegd. Daarin zit een heronderhandeling over de erg omstreden Oosterweelverbinding (de Vlaamse regering zou wel gek zijn om dat slopende debat nog eens over te doen) én het schrappen van het hoofddoekenverbod in Antwerpse scholen.
Foutje van Janssens?
Heeft het hoofddoekenverbod Patrick Janssens zijn burgemeestersjerp gekost? Dat zou wel eens kunnen. Op de vraag of dat verbod hem geen allochtone stemmen zou kosten, antwoordde Patrick Janssens vóór de verkiezingen nog dat hij dat betwijfelde: “Die mensen zijn echt wel verstandig genoeg om te zien wie hun belangen het best verdedigt. En dat zijn wij van de SP.a.” Maar in het stemhokje hebben nogal wat allochtone kiezers blijkbaar geoordeeld dat hún belangen nog beter gediend worden door ‘Groen’…
Niks geleerd
Meyrem Almaci – die met de welwillende steun van de media uitgroeide tot het nieuwe boegbeeld van Groen – koestert haar allochtone achterban. Maar haar eis om het hoofddoekenverbod in de prullenmand te kieperen, is méér dan electorale berekening. Het is ook ideologische blindheid. Terwijl buitenlandse politici intussen openlijk toegeven dat de multiculturele samenleving is mislukt (Angela Merkel, David Cameron, Nicolas Sarkozy), blijft Groen krampachtig vasthouden aan de multiculturele utopie. Wie voor ‘Groen’ stemt omdat het milieu hem nauw aan het hart ligt, vergist zich of laat zich politiek misbruiken. Almaci wil “een positievere kijk op diversiteit.” Ze hebben daar nog altijd niet door dat hun blinde aanbidding van de heilige diversiteit een succesvolle integratie van allochtonen in de weg staat. Een keuze voor ‘Groen’ is een keuze voor meer multikul en dus minder integratie. ’t Is maar dat u het weet.
