Vlaams BelangVlaams Belang

  • Start
  • Nieuws
    • Actua
    • Persberichten
    • Column van de voorzitter
    • Interviews
    • VBTV
    • VB Magazine
  • Over ons
    • Programma
    • De partij
    • De parlementen
    • Identiteit en Democratie – Partij
    • Beginselverklaring
    • Geschiedenis
  • Vacatures
  • Kalender
  • Webwinkel
    • Winkel
    • Winkelmand
    • Afrekenen
    • Mijn account
  • Contact
Doe
mee
word lid
zaterdag, 04 juni 2011 / Gepubliceerd in Nieuws

Het Marokkanendrama

De Nederlandse journaliste Fleur Jurgens liet in 2007 nogal wat stof opwaaien met haar boek ‘Het Marokkanendrama’. Daarin gaat ze op zoek naar de diepere oorzaken van overlast, verbaal en fysiek geweld en criminaliteit bij allochtone, vooral Marokkaanse jongeren. Jurgens legt zich niet zomaar neer bij de allochtone slachtoffercultus en de linkse excuuscultuur, zoals een Jan Blommaert die het allemaal ónze schuld noemt. De schuld van uitsluiting, discriminatie en racisme in de maatschappij. Jurgens, Marion Van San en vele anderen hebben dat verhaal al vaker ontmaskerd als een goedkoop sprookje.

Wat is er mis met nogal wat Marokkaanse jongeren? Waarom verzieken ze de boel, op school, op straat, in openbare zwembaden of op de tram? Waarom pesten ze kinderen, vrouwen, leerkrachten, ambulanciers of brandweerlui? Uitspraken zoals ‘Ach, het is maar wat kattenkwaad. Het heeft wat tijd nodig’ geven geen bevredigend antwoord, want vier jaar na het verschijnen van het boek is er niet veel veranderd. Niet bij ons en niet bij onze noorderburen. Daar werd vorige week een begrafenisstoet verstoord door Marokkaanse jongeren die minutenlang “Joden! Joden!” scandeerden. De directrice van de uitvaartonderneming is een dappere dame, want ze schreef met naam en toenaam een open brief naar de moskeeën in Nederland en alle Tweede Kamerleden waarin ze het incident aankaartte. “Ze willen niets anders dan kwetsen, zo erg mogelijk. Daarom gebruiken ze ‘Joden’ als scheldwoord en dan ook nog bij een uitvaart! Ik weet niet wat hen bezielt.”

Ook journalist Joost Niemöller vraagt het zich luidop af. “Wat bezielt die gasten? Wat maakt ze zo extreem agressief? Wat is dit voor krankzinnig gedrag? Politieagenten die worden aangevallen. Sinterklazen die beveiligd moeten worden op straat. En nu dus het zoveelste dieptepunt, een doodgewone rouwstoet, met doodgewone mensen, in verdriet gedompeld om een familielid.” Verstoord door jonge Marokkaanse ettertjes. ‘Kutmarokkanen’ noemde Yves Desmet hen ooit in een onbewaakt ogenblik of zatte bui…

Ja, wat bezielt die gasten? “Het ergerlijke is dat daar tot nu toe nauwelijks onderzoek naar gedaan wordt”, merkt Niemöller terecht op, “want onder criminologen in Nederland (en België!) is het niet bon ton om te kijken naar de culturele en biologische aspecten van dit soort totaal uit de hand gelopen, verbijsterende gedrag.” Voor wie zich niet aan de grijsgedraaide linkse clichés en excuses houdt, dreigt meteen de spreekwoordelijke brandstapel. Maar dat schrikt de Nederlandse journalist niet af.

“Is het de invloed van het Rif-gebergte? Is het de islam? Is het een biologisch defect, ontstaan door incest? Heeft het te maken met een laag IQ? Komt het door een gebrek aan normen en waarden onder Marokkaanse ouders?” Is het een gevolg van ontworteling? Van botsende culturen? Van religieus geïnspireerd racisme? “We zullen het nooit weten”, besluit Niemöller, “zolang de wetenschap (ook pers en politiek, nvdr) het ‘stigmatiserend’ vindt om hier consequent en met open vizier onderzoek naar te doen. Ondertussen hobbelen we van incident naar incident. Soms komt het in de media, vaak niet.”

“Respect!” Dat hoor je vaak bij allochtone jongeren. Maar heel vaak is het niet meer dan een excuus, een alibi voor asociaal gedrag, onaanvaardbare uitspattingen en criminaliteit. Respect is leuk. Daar kan niemand wat tegen hebben. Maar respect moet je wel verdienen. En het moet van twee kanten komen. Aan die essentiële voorwaarden ontbreekt het jammer genoeg heel dikwijls.

Print Friendly, PDF & EmailAfdrukken
Getagged onder: Gent, islam, Joost Niemöller, Nederland
zondag, 04 oktober 2009 / Gepubliceerd in Nieuws

Het Marokkanendrama

Het valt allemaal nog wel mee. Dat is de boodschap van Johan Leman en in zijn kielzog een horde naïeve en verblinde politici. De integratieproblemen rijzen de pan uit, maar Philippe Moureaux en co. blijven ze halsstarrig ontkennen en minimaliseren. “Ja. Er is hier (in Molenbeek) wel een harde kern van recidivisten die incidenten veroorzaakt. Maar dat gaat om niet meer dan 150 personen. Die groepen zijn wel zeer mobiel en gewelddadig. Maar 99 procent is kalm. Oké, 98 procent misschien”, zegt Moureaux lachend (De Standaard, 03.10.09). Maar eigenlijk valt er weinig te lachen.

U kent intussen de multiculturele (zelf)hypnose : ‘Ach, het komt wel goed’. ‘Het heeft nog wat tijd nodig’. Paul Andersson Toussaint is niet onder de indruk van die rooskleurige kletspraatjes. Hij schreef een nieuw ophefmakend boek over een totaal ontspoorde generatie van vooral jonge Marokkanen in Nederland: “Staatssecretaris of seriecrimineel”. Een ‘kleine harde kern’? Niks van, schrijft Toussaint: “Van alle Marokkaanse jongens onder de 24 jaar in Amsterdam heeft 70 procent ‘antecedenten’. Dit zijn geen officiële cijfers, ze komen van een anonieme bron die zeer goede contacten heeft met de politie.”

De auteur maakt zich geen illusies meer over wat journalisten en politici in Nederland stilaan het ‘Marokkanenprobleem’ zijn gaan noemen. “Conservatief geschat word ik gemiddeld twee keer per week fysiek en verbaal bedreigd, geïntimideerd of op een andere manier onbeschoft of (extreem) agressief bejegend door allochtone jongens en mannen. De overgrote meerderheid van die groep is van Marokkaanse afkomst. Er is vrijwel nooit een rechtvaardiging voor het buitensporige gedrag van deze jongens? Hun gedrag heeft zonder enige twijfel een deels racistische oorsprong (!). Het feit dat ik een autochtone Nederlander ben is voldoende. Er lopen duizenden van die haatkoppen in Amsterdam rond.”

Progressieve journalisten en politici halen vaak uit naar het zogenaamde “wij-zij-denken”, maar “er is geen etnische gemeenschap waar het wij-zij-denken zo sterk is ontwikkeld als juist in de Marokkaanse”, aldus Tousaint. Afshin Ellian noemt dat een “ongemakkelijke waarheid” voor multiculturalisten. Ook in België groeit het besef dat het helemaal de verkeerde kant opgaat met de integratie.

Print Friendly, PDF & EmailAfdrukken
Getagged onder: conservatief, Nederland, Philippe Moureaux

Twitter

ongeveer 1 uur geledenDeze Vlaamse regering betaalt 10 miljoen euro om besparingen te zoeken, bij Vlaams Belang geven we die informatie g… https://t.co/OYsmkSWAP0
2 uren geleden.@GuydhaeseleerVB: "Er moet eindelijk geageerd worden in het belang van de buschauffeurs en de reizigers." https://t.co/Jnc0PGzNUH
2 uren geledenDe exportsector is een v onze sterkste troeven, maar die nu bedreigd wordt klimaatwaanzin. Laat de tienduizenden Vl… https://t.co/fsZu77Rfld
3 uren geledenRT @VB_VlaParl: .@chrisjanssensVB: "Mijn partij heeft geen dure studies nodig om te weten waar er kan en moet bespaard worden. Dat is op de…
3 uren geledenRT @VB_VlaParl: .@chrisjanssensVB: "Ik heb geen studie v 10 miljoen euro nodig om te weten waar er bespaard moet worden. Niet op de kap v/d…
Follow @vlbelang
  
  • SLUIT AAN OP

Algemene Voorwaarden | Privacyverklaring    © 2021 Vlaams Belang, Alle rechten voorbehouden.

TOP