Wat houdt het ‘confederalisme’ van de N-VA juist in? En is het straks ook een breekpunt? De N-VA blijft warm en koud blazen.
Vlaams Belang-voorzitter Gerolf Annemans stak er op de recente nieuwjaarsreceptie nog de draak mee: er is geen touw meer vast te knopen aan het bochtenparcours van de N-VA. Dat werd de voorbije dagen andermaal duidelijk. Siegfried Bracke, Liesbeth Homans en Bart De Wever zelf, zijn het blijkbaar niet eens over het confederalisme en de te volgen koers…
Spelletje Stratego
Siegfried Bracke – u weet wel, de man die de leeuwenvlag een vod noemde en die straks lijsttrekker wordt in Oost-Vlaanderen – gaf de aftrap. Bracke herhaalde in een interview nog eens dat hij niet zo zwaar tilt aan dat confederalisme. Voor hem volstaat het als eventuele regeringspartners straks de overheveling van nieuwe bevoegdheden “met een open geest” bekijken. “Wat wij vragen is de bereidheid om te veranderen. Niet meer, maar ook niet minder.” Politicoloog Carl Devos stelt terecht “dat die N-VA’er de confederalismelat zeer laag legt.”
Voor Liesbeth Homans mag het wat meer zijn. In ‘De Zondag’ liet zij optekenen: “Eerst alles overhevelen naar de deelstaten, en vervolgens beslissen wat we nog samen gaan doen. (…) Wij willen een echt engagement. De eerste test zal dan de wijziging van de grondwet zijn.” Een “kakafonie à la flamande”, schrijft Het Laatste Nieuws. Ook Carl Devos kan niet om de pijnlijke spreidstand heen: “Die N-VA’er legt de lat veel hoger. Veel hoger dan Kris Peeters (CD&V) wil gaan.” Tja, over naar Bart De Wever dan maar. Misschien brengt die wel duidelijkheid?
‘Que sera, sera’…
“N-VA verwijt Open VLD dat ze haar confederaal gedacht bijstelde, maar schenkt zelf geen klare wijn,” merkt Carl Devos droogjes op. Bart De Wever ontweek de lastige vragen in De Zevende Dag en trok nog maar eens een mistgordijn op: “We zullen wel zien na 25 mei.” Of, zoals Carl Devos (De Morgen, 27.01.14) schrijft: “De woorden van Gerolf Annemans klinken na: “Wie heb ik aan de lijn, hallo hallo?” Wie K3 niet lust, mag het nummer inruilen voor ‘Que sera, sera’ van Doris Day…
Bij de N-VA weten ze het zelf blijkbaar ook niet meer. Of zoals de volkse weerman dan placht te zeggen: ‘het kan sneeuwen, het kan dooien’. Het kan alle kanten uit. Het lijken de tsjeven wel. Voor Vlaamse kiezers die stilaan zeeziek worden op dat zwalpende schip, is er een goed alternatief. Er is een partij die gisteren, vandaag en morgen voor duidelijkheid kiest, voor Vlaamse onafhankelijkheid. Niet meer, maar zeker niet minder. En die partij is het Vlaams Belang.
