Nog nooit zal de officiële Antwerpse stadsslogan ”t Stad is van iedereen’ voor zoveel discussie hebben gezorgd. Zoals ondertussen wel bekend, bestond Bart De Wever het om – naar aanleiding van de recente rellen – te verklaren dat die slogan een verkeerd signaal heeft gegeven. Een waarheid als een koe, ook al komt ze rijkelijk laat.
Het gelijk van Filip Dewinter
Bij de lancering van de politiek-correcte stadsslogan stelde Filip Dewinter (2005) dat het stadsbestuur op die manier de indruk wekt dat Antwerpen een soort vrijblijvende hangplek is voor alles en iedereen, zonder dat daar enige verbintenis of verplichting tegenover staat. “Antwerpen is van de Antwerpenaren, van alle burgers die het Vlaams, Nederlandstalig en Europees karakter van de stad respecteren én zich schikken naar onze waarden, wetten en normen”, zo luidde toen – en ook vandaag nog – de boodschap van het Vlaams Belang. Van de N-VA hebben we toen niets gehoord. Wel integendeel, na de gemeenteraadsverkiezingen van 2006 stapte De Wever, samen met zijn toenmalige kartelpartner CD&V, zonder gemor in een coalitie onder leiding van Patrick Janssens (SP.a), die zes jaar lang ”t Stad is van iedereen’ als leidmotief had.
Het gelijk van Patrick Janssens
In een reactie liet Janssens weten enigszins verrast te zijn door de uitspraken van De Wever. “Eigenlijk zegt De Wever over onze slogan wat ook Filip Dewinter daarover zegt”, zo liet de Antwerpse SP.a-burgemeester optekenen. En verder: “Als de stad niet van iedereen is, moet je een alternatief formuleren. Dan komt je uit bij ‘eigen volk eerst’ van het Vlaams Belang.” Het is ooit al anders geweest, maar deze keer zijn we het volmondig eens met Patrick Janssens.
“Brussel is van iedereen”
De ongeloofwaardigheid van De Wevers woorden wordt compleet nu blijkt dat hij in Brussel propaganda voert onder de slogan die hij in Antwerpen beweert te willen afschaffen. Immers: in de Brusselse verkiezingsfolder van de N-VA, waarin De Wever de Brusselaar aanspreekt, luidt de vierde van de vijf krachtlijnen… “Brussel is van iedereen!”
We zijn ondertussen van de N-VA wel al wat bochtenwerk gewend, maar nu wordt de spreidstand toch wel heel pijnlijk. Zoals journalist Steven Samyn opmerkt: “Voor Kim Clijsters mag dat jarenlang een succesrecept geweest zijn, maar in de politiek is een spreidstand vroeg of laat dodelijk.”
