De internationale politieorganisatie Interpol wordt ervan beschuldigd mee te hebben gewerkt met Saoedi-Arabië bij de arrestatie van de 23-jarige journalist Hamza Kashgari. Kahsgari is een Saoedische journalist, columnist en dichter. Hij werd in Maleisië opgepakt en op 12 februari aan Saoedi-Arabië uitgeleverd. Zijn ‘misdaad’ is het via Twitter verspreiden van drie berichten waarin hij bedenkingen maakt over de profeet van de islam, Mohammed. Een van die tweets luidt als volgt:
“Soms hou ik van je, soms haat ik je en er is veel aan je dat ik niet begrijp. Ik zal niet bidden voor jou”. Vervolgens moest de journalist rennen voor zijn leven en vluchtte hij naar Maleisië.
Blasfemie
In Saoedi-Arabië wordt een dergelijk onschuldig bericht beschouwd als blasfemie (godslastering). Daarop staat, overeenkomstig de islamitische wet, de doodstraf. Maleisië, waar overigens ook de sharia geldt, beroept zich voor de uitlevering op het verzoek van Saoedi-Arabië aan Interpol om Kashgari aan te houden. Werkt Interpol inderdaad mee aan de vervolging en dus allicht aan de executie van moslims die volgens de sharia als afvallig worden beschouwd? Interpol ontkent: Maleisië of Interpol liegt dus.
Rake reactie
De Nederlandse Arabist Hans Jansen oordeelt alvast scherp: “Terwijl Europa volloopt met islamitische asielzoekers uit islamitische landen die geen enkel opiniemisdrijf hebben gepleegd, zelfs niet volgens de sharia, en die zich eenmaal in Europa maar al te vaak inzetten voor toepassing van de sharia waar dat maar kan, wordt iemand uit de islamitische wereld die wél een opiniemisdrijf heeft gepleegd, uitgeleverd en onderworpen aan berechting door een Saoedische Kadi die de sharia zal toepassen. Al dan niet met de medewerking van Interpol. De leiders van de islam moeten wel wanhopige fanatici zijn dat ze dezer dagen niet alleen in, bijvoorbeeld, Nigeria, Soedan, Egypte, Irak, West Bank, Pakistan, Indonesië en Saoedi-Arabië honderden en honderden christenen vermoorden en kerken in brand steken, maar ook de minste of geringste dissidentie van hun ‘eigen’ mensen bloedig straffen. Toch boft Kashgari in zekere zin: het is een schrale troost als hij eenmaal op het schavot staat, maar hij is toch maar een van de weinige slachtoffers van de islam die internationale aandacht krijgt. Dat kunnen de christenen die de afgelopen tijd door moslims vermoord zijn, hem niet nazeggen.” We konden het zelf niet beter verwoorden.
Afdrukken