Het fenomeen jeugdcriminaliteit baart ook onze noorderburen grote kopzorgen. Uit zopas verschenen onderzoek blijkt dat in Nederland ruim 130.000 kinderen onder de twaalf jaar wel eens een strafbaar feit hebben gepleegd. Daarbij gaat het om vandalisme, brandstichting of diefstal (al dan niet met geweld).
“Dat jochies van amper 11, 12 jaar betrokken zijn bij gewapende roofovervallen, is niet te bevatten. Hetzelfde geldt voor tieners die elkaar (of anderen) voor niets overhoop steken. Toch gebeurt het. Minderjarigen nemen 40% van alle misdrijven voor hun rekening”, schrijft Gerlof Leistra (Elsevier.nl). Het zijn schokkende en verontrustende cijfers. Vooral omdat – zo stelt een jeudcriminoloog – “kinderen die op jonge leeftijd al crimineel gedrag vertonen, de criminele adolescenten van later zijn”.
“De trend is al jaren alarmerend”, merkt Gerlof Leistra op. “Minderjarigen plegen op steeds jongere leeftijd misdrijven en de jeugdmisdaad wordt gewelddadiger. In veel steden oefenen jeugdbendes in hun omgeving een ware terreur uit. Wie het lef heeft ze op hun wangedrag aan te spreken, krijgt een steen door de ruit of vindt zijn auto ’s ochtends terug met lek gestoken banden.” Of, hij of zij wordt in elkaar getimmerd of krijgt een mes tussen de ribben… Het verhaal van Leistra gaat net zo goed op voor ons land.
“Waar zijn de ouders van dat tuig?”, vraagt de journalist zich luidop af. Jeugdcriminelen komen vaak nog te gemakkelijk weg met een alternatieve straf en gaan vrolijk verder met hun criminele activiteiten. Dat is één kant van het verhaal. De andere kant is dat ook de ouders van hardnekkige jeugdcriminelen eindelijk moeten worden aangepakt en op hun verantwoordelijkheid gewezen. “Wie zijn kinderen bewust vrij spel geeft en alle aanwijzingen van hulpinstanties botweg negeert, moet maar voelen. Een forse boete kan in dat geval wonderen doen”, besluit Leistra.
Zo is dat. Wie niet horen wil, moet voelen. Dat geldt zowel voor autochtone als allochtone criminelen, zowel voor de boefjes als voor hun ouders. Je moet ze pakken waar het pijn doet, in de geldbeugel. De kinderbijslag schrappen bijvoorbeeld, zoals het Vlaams Belang al jaren voorstelt. En als ook dat niet helpt, kan je allochtone veelplegers – ‘draaideurcriminelen’ zoals ze dat in Nederland noemen – nog altijd hun nationaliteit en verblijfvergunning afnemen. Wedden dat het helpt?