Nadat afgelopen weekend alle partijen in dit land – behalve CD&V – pleitten voor een inperking van de koninklijke macht, keren cdH en MR vandaag al op hun stappen terug. Senator François Delpérée (cdH), niet toevallig door het koningshuis tot baron benoemd, verklaarde geen nood te hebben aan een ‘bloempotkoning’. Ook Armand De Decker (MR) benadrukte dat zijn partij geen voorstander is van een protocollaire invulling van het koningschap.
Naar goede gewoonte schaafde CD&V haar standpunt wat bij. Nadat de partij van Marianne Thyssen als enige Vlaamse partij verklaarde “verder te kunnen met de regels die we hebben”, luidt het nu dat “indien iedereen erom vraagt, we er maar aan moeten beginnen”… Inhoudelijke sterkte is nooit de sterkste troef van CD&V geweest.
Opmerkelijk is dat koning Albert zich – nog volgens De Standaard – in het verleden zelf bereid getoond heeft zijn rol in te perken. Toen hij in 1993 de troon betrad, was hij er als de dood voor om ooit in een gelijkaardige positie als zijn broer en grote voorbeeld Boudewijn terecht te komen ten tijde van de abortuskwestie. Zoals bekend, weigerde Boudewijn destijds de abortuswet te ondertekenen, waardoor de toenmalige regering heel wat bochtenwerk nodig had om de wet goedgekeurd te krijgen. Toen Albert koning werd, zat de euthanasiewet eraan te komen. Ook voor Albert liggen ethische kwesties gevoelig en daarom vroeg hij aan toenmalig premier Dehaene “een oplossing te zoeken”, zo verklaart de CD&V’er vandaag in De Standaard. Hoewel Dehaene samen met de voorzitters van de andere traditionele partijen een concrete oplossing bedacht en in een wetsvoorstel goot, lekte de tekst uit en werd het plan afgevoerd.
Toen in 1999 de paars-groene regering Verhofstadt I aan de macht kwam, waagde Albert opnieuw zijn kans. Een toenmalige minister herhaalt in De Standaard zijn antwoord aan de vorst: “Sire, dit is onbespreekbaar. Men heeft uw broer zijn demarche vergeven omdat hij een heilige was, maar men zal u een gelijkaardige houding nooit vergeven. U zult deze wet moeten laten passeren.” Resultaat? Albert maakt een ethische bocht en ondertekent in 2002 de euthanasiewet.
Voor alle duidelijkheid: het Vlaams Belang is uiteraard geen voorstander van koninklijke bemoeienissen en de monarchie in het algemeen. Bovenstaande anekdote bewijst echter wel waar het de vorst om te doen is: zolang hij zijn titel en royale dotaties kan veiligstellen, mag wat hem betreft zijn takenpakket gerust ingekrimpt worden. En als hij hiervoor zijn ethische overtuiging moet opgeven, dan is dat maar zo.
Afdrukken