De onmiskenbare radicalisering van jonge moslims begint eindelijk hier en daar wat rode flikkerlichtjes te laten branden. De heisa rond het halal-vlees in de stadsscholen van Antwerpen was nog maar een voorproefje en werd krampachtig afgedaan als een ‘spijtig misverstand’ of ‘ongelukkige communicatie’. Dat lukte niet toen radicale islamieten het concert van een Marokkaanse muziekgroep verstoorden in Borgerhout omdat muziek ‘Westers’, ‘zondig’ en dus ‘verboden’ zou zijn. De politiek reageerde geschrokken.
Deze week werd een tweede keer alarm geslagen, toen uitlekte dat allochtone winkel-, restaurant- en snackbaruitbaters in Antwerpen steeds vaker bier of wijn uit de rekken of van de menukaart halen nadat ze daartoe onder druk zijn gezet door moslimfundamentalisten.
En daar houdt het niet bij op, zo blijkt. Gazet van Antwerpen meldt (23.04.07) dat allochtone jongeren er zelfs niet meer voor terugdeinzen om kerkdiensten te verstoren. ‘Jongeren’ gaan dan tijdens de communie ostentatief met een koran staan zwaaien voor de priester…
“Veel verschil met intimidatie vanuit de misdaadwereld merken we niet”, schrijft Kurt Tuelinckx verontwaardigd. “Of het nu om maffiapraktijken gaat of om ‘religieuze’ intimidaties, een dergelijke druk valt eenvoudig niet te tolereren. Hier moet de overheid paal en perk aan stellen.” Want, aldus de journalist: “het draait hier over de essentie van het samenleven in Antwerpen”. Zo is dat. Het is alleen maar de vraag of het al niet te laat is.
“Kurt Tuerlinckx: “Dit is een zaak die het stadsbestuur niet blauw blauw kan laten. Hier moet duidelijkheid komen in welke mate radicale moslims effectief de moslimgemeenschap in hun greep proberen te krijgen of zelfs al hebben.” Komaan, laten we eerlijk zijn. Het stadsbestuur moet nu niet doen of het uit de lucht komt gevallen. De Nederlandse veldwerkster Marijke Uijt den Bogaard werkte jarenlang in opdracht van de stad (!) aan ‘samenlevingsopbouw’ en ‘positieve beeldvorming’ rond allochtonen. Ze schrok zich een aap toen ze merkte hoe de radicale islam wortel schiet in onze samenleving en hoe blind de overheid daarvoor blijft.
“Er is onder een deel van de moslims in Antwerpen een groep die stelt dat contact met niet-moslims alleen nodig is als je daar als moslim profijt kunt uit halen. Ze vinden dat ongelovigen niet gelijk zijn aan de moslims en zijn niet geïnteresseerd in ons samenlevingsmodel van gelijkwaardigheid en overleg. In hun ideologie staan koran en islam boven de wet” (De Standaard, 21.12.06). Uyt den Bogaard schreef meermaals alarmerende rapporten over de radicalisering die aan de gang is. Maar die boodschap werd niet op prijs gesteld en uiteindelijk werd ze zelfs ontslagen. Sommige mensen willen gewoon de waarheid niet onder ogen zien…
Brigitte Grouwels (CD&V) wees er vorig jaar nog verontwaardigd op dat in Brusselse wijken niet alleen moslima’s maar ook autochtone vrouwen (!) geïntimideerd worden en verplicht om met een hoofddoek de straat op te gaan. Zoniet worden ze uitgescholden, bespuwd of aangerand. Onaanvaardbaar, vindt Grouwels en dat vinden wij ook. De islam en zijn meest radicale en onverdraagzame versie rukken op in onze steden. In ruil voor allochtone zieltjes en stemmen hebben de politici van de traditionele partijen jarenlang de ogen gesloten voor het verontrustende fenomeen. Ook de zo bejubelde Patrick Janssens. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Grenzen en eisen werden niet gesteld. En dus komt de beschavingsclash en de frontale botsing rond de waarden en vrijheden die Europa na eeuwen strijd heeft verworven, steeds dichterbij. En zeg niet dat wij daar niet voor gewaarschuwd hebben.
Afdrukken