Gisteren werd Yves Leterme met veel vertoon en applaus uitgezwaaid in de Kamer. Nu Di Rupo zijn regeerakkoord op zak heeft, kan Leterme het strijdtoneel verlaten en naar de OESO in Parijs vertrekken. Leterme werd uitgewuifd als “de beste premier van lopende zaken” die België ooit gehad heeft. De emmer stroop die Jan Jambon daarbij namens de N-VA over Leterme uitgoot, doet de wenkbrauwen fronsen. Een genante vertoning. Heimwee naar het kartel met CD&V, jongens?
Schuldig
Als premier van lopende zaken heeft Leterme ongetwijfeld enige verdienste, maar men moet nu ook niet overdrijven. Als premier bakte hij er niks van. Het was vooral een premier van scheeflopende en vastlopende zaken. Van zijn stoere communautaire beloftes kwam niks in huis. Hulde voor zijn aanpak van de bankcrisis? Zijn we zijn aandeel in het Fortis-schandaal en de ondergang van Dexia, de Gemeentelijke Holding en Arco al vergeten?
Leterme is mee verantwoordelijk voor de bankcrisis. Voor de institutionele crisis. Voor de puinhopen bij Justitie. Medeplichtig aan de massale instroom van immigranten, asielzoekers en illegalen. “Een daadkrachtige premier”? Laat ons niet lachen.
