Er is altijd wel een excuus voor islamgeweld. De islamofiele lobby plooit zich zowat dubbel om een verklaring buiten de islam te vinden. Iedereen die wijst op het tegendeel, wordt als racist buitenspel gezet.
“De islam is een religie die in de eerste plaats wil vreedzaam wil samenleven met andere geloofsgemeenschappen. Moslims die aanslagen plegen en geweld prediken zijn geen echte moslims.” Dit was de voorbije decennia zowat de mantra van het politiekcorrecte establishment wanneer weer ergens ter wereld een bloedige islamitische aanslag werd gepleegd. Bovendien werd er altijd wel een of ander excuus gevonden voor het islamgeweld: discriminatie, racisme, het Amerikaanse buitenlandse beleid,…
Wanneer het Vlaams Belang dan wees op de duidelijke relatie tussen verzen uit de Koran die de verspreiding van de islam met het zwaard propageerden en het islamitische geweld bewees dat volgens het establishment enkel maar dat het Vlaams Belang een islamofobe – lees: racistische – partij was. Met het recente barbaarse en steeds op film vastgelegde door de Islamitische Staat (IS) gepleegde geweld in Irak valt echter niet meer te ontkennen dat er wel degelijk moslims zijn die de wereld met geweld gezuiverd willen zien van elke niet-islamitische aanwezigheid of activiteit. Christenen en andere niet-islamitische minderheden, moslims van andere strekkingen en islamieten die de voorschriften van de Koran net iets minder letterlijk willen toepassen in het dagelijkse leven worden in het zogenaamde ‘IS-kalifaat’ genadeloos van kant gemaakt. Het is duidelijk dat wat er zich nu in Irak afspeelt pure genocide is.
“Slachtpartijen wegens discriminatie”
De voorbije dagen waren in onze pers nog opinies te lezen waarin elk verband tussen de barbarij van IS en de islam wordt ontkend of waarin de verantwoordelijkheid voor de massamoorden van IS in de schoenen werden geschoven van onze Vlaamse samenleving. Zo kreeg de ‘Palestijns-Belgische’ doctoraatsstudent Montasser AlDe’emeh een ruim forum in Knack om te komen vertellen dat moslimjongeren aan de zijde van IS mensen gaan afslachten omdat ze “zich slecht voelen in onze samenleving en gediscrimineerd worden“.
En in De Standaard mocht de ‘Belgisch-Marokkaanse’ Rachida Aziz komen vertellen dat ze “als studente islamtheologie nooit iets gevonden heeft over de noodzakelijke vervolging van andere religies door de islam” en dat “we (lees: onze samenleving) een generatie jongeren hebben gecreëerd die vatbaar is voor de IS-propaganda“. En dat in een land waar moskeeën worden gesubsidieerd, positieve discriminatie van overheidswege de norm is en miljarden belastinggeld verdwijnen in de bodemloze putten van de uitkeringsimmigratie …
Maar zelfs in de mainstreampers zijn er ditmaal ook andere meningen te lezen – zoals die van de moedige Luckas Vander Taelen – die durven wijzen op het onmiskenbare verband tussen de letterlijke interpretatie van de heilige teksten van de islam en de gruweldaden van ISIS.
Fundamentalisme kon met gemak gedijen
In het Verenigd Koninkrijk zijn ondertussen duidelijkere en nog minder politiekcorrecte geluiden te horen. Na de barbaarse moord op journalist James Foley door een goed opgeleide, intelligente en allicht Londense IS-jihadist, stellen Britse terrorismedeskundigen dat de prominente rol van Britse moslimjongeren bij de gruweldaden in Irak “geenszins een verrassing is“. Anthony Glees, het hoofd van het Centrum voor veiligheids- en inlichtingenstudies van de Universiteit van Buckingham wijst erop dat het islamitische radicalisme in het Verenigd Koninkrijk met relatief gemak heeft kunnen gedijen. Glees: “Dat is gebeurd onder de dekmantels ‘religie’, ‘vrijheid van meningsuiting’ en ‘multiculturalisme’.” En nog: “Progressieven en rechts-libertariërs hebben lange tijd een oogje dichtgeknepen waar het gaat om moslimextremisme. Nu zie je het resultaat.<:em>”
De conclusies van Glees gaan evenzeer op voor België. Dat er 250 ‘Belgische’ moslimjongeren naar Syrië en Irak trekken om daar niet-moslims uit te moorden heeft vanzelfsprekend geen sikkepit te maken met vermeende discriminatie, maar alles met het feit dat de politici van de traditionele partijen de situatie moedwillig volledig hebben laten ontsporen. Mocht men decennia terug geluisterd hebben naar het Vlaams Belang en ons ‘aanpassen of terugkeren’-programma in de praktijk hebben gebracht, dan zou men nu niet met de gebakken peren zitten.
