
Bij de voorbije verkiezingen heeft de N-VA zich niet zonder succes geprofileerd als een zogenaamd ‘rechtse’ partij. In werkelijkheid lijkt de N-VA steeds meer op de oude Volksunie. In het Europese Parlement demonstreerde N-VA-parlementslid Frieda Brepoels dat reeds door aan te sluiten bij de extreemlinkse groene fractie, geleid door Daniël Cohn-Bendit. Cohn-Bendit is een icoon van de linkse pseudorevolutionairen van mei ’68, die onder meer onderdak verleende aan de terroristen van de ‘Rote Armee Fraction’.
In het Europees parlement volgen Brepoels en haar partij nu consequent het linkse stemgedrag, gericht op de afbouw van de nationale soevereiniteit en voor een Europese superstaat. Dat werd zopas nog geïllustreerd in het debat over persvrijheid in Italië, waar de linkerzijde de EU wilde misbruiken om een Italiaanse rekening met Berlusconi te vereffenen en resoluties over Italië ter stemming voorlegde.
Bij de gezamenlijke ontwerpresolutie van socialisten, communisten, groenen en links-liberalen, die wil dat de Europese Unie zich inlaat met nationale aangelegenheden, stemde N-VA voor, het Vlaams Belang was vanzelfsprekend tegen de aantasting van het subsidariteitsprincipe. Ook bij de stemming van andere amendementen week Frieda Brepoels niet af van haar stemgedrag: consequent links, tegen de bevoegdheden van de nationale lidstaten en voor meer Europese bemoeizucht. De N-VA een ‘rechtse’ of ‘eurosceptische’ partij? Vergeet het maar.