Terwijl de straatcriminaliteit in Brussel piekt door de toevloed aan asielzoekers, pleit Fedasil topvrouw Fanny François om de OCMW-kraan weer wagenwijd open te draaien. In 2007 besliste de regering geen financiële steun meer te verlenen aan asielzoekers, doch hun kost en inwoon te betalen. De zogenaamde ‘materiële hulp’.
Door dit te doen, zouden de asielzoekers die momenteel in de opvangcentra zitten immers een woning kunnen zoeken via de sociale of private huisvesting. Op kosten van u en mij welteverstaan. De plaats die zo gecreëerd wordt, komt dan vrij voor nieuwe asielzoekers. Dat op die manier opnieuw een aanzuigeffect in gang wordt gezet, weigert men halsstarrig in te zien.
Wintertaferelen
Eén van de beweegredenen van het overschakelen van financiële naar materiële hulp was net het verlagen van het aantal asielaanvragen. Het Vlaams Belang stelde toen reeds dat de wetgeving en de asielprocedure dienen te worden aangepast. Wanneer iemand onrechtmatig asiel heeft aangevraagd moet hij het land uit, punt. Het mogelijk maken van ongebreidelde procedures heeft er echter voor gezorgd dat we vandaag een recordaantal asielaanvragen hebben met de vreselijke wintertaferelen van vrouwen en kinderen tot gevolg.
Een strikte asielprocedure is dus niet alleen noodzakelijk voor de noodlijdende belastingbetaler, des te meer is ze dat voor de asielzoekers zelf.
Afdrukken