Met de Olympische spelen in Rio lijkt het nuttig het Vlaams en Belgisch sportbeleid onder de loep te leggen.
Sport is bij ons voor 100 procent een Gemeenschapsbevoegdheid; de wetgeving ter zake is 40 jaar oud maar twee grote federaties weigeren nog steeds om hun structuren aan te passen en kunnen dus niet door de Vlaamse overheid erkend worden: de voetbalbond en het Olympisch Comité. Het zijn juist deze twee federaties die een opvallend Belgisch unitair offensief blijven voeren en dit met de welwillende medewerking van de Vlaamse media, vooral de VRT. Ook Muyters (N-VA), voor de tweede keer Vlaams minister van Sport, wil de wettelijk verplichte splitsing niet doorvoeren; hij gaat zelfs nog verder door het unitaire B.O.I.C. toe te laten het Vlaams topsportbeleid (25 miljoen euro per jaar) mee te bepalen.
Aankondigingspolitiek
In een sportbeleidsplan van Muyters, de minister zonder ook maar enige Vlaams reflex, stond dat onze topsporters Vlaanderen mee kenbaar zouden maken in de wereld. Ook hier de zoveelste aankondigingspolitiek van N-VA, want het tegendeel is waar: zoals bij vorige Olympische Spelen, moesten de Vlaamse atleten met en achter een Belgische vlag lopen en wordt Vlaanderen opnieuw nergens vermeld of kenbaar getoond, zelfs niet in het Olympisch huis in Rio.
Politieke agenda
Even terzijde: Muyters subsidieert rijkelijk de Vlaamse wielerweek met als hoogtepunt de Ronde van Vlaanderen. Onze parlementsleden vroegen herhaaldelijk om, vooral ter gelegenheid van de honderdste Ronde, de officiële Vlaamse vlag rond het podium op te hangen. Muyters antwoordde hierop dat vlaggen daar niet toegelaten zijn; hij had moeten kijken naar de laatste rit van de Ronde van Frankrijk, waar de Avenue des Champs Elyséees vol hing met Franse vlaggen! Vlaggen zijn natuurlijk niet de kern van een sportbeleid maar zijn wel symbolisch voor de mate waarin onze Vlaamse minister van sport echt een Vlaamse minister is: voor hem echter is internationaal Belg zijn vanzelfsprekend maar zelfs in Vlaanderen Vlaming zijn ongewenst!
Sporten is zeer waardevol, het mag echter niet misbruikt worden om een politieke agenda te realiseren, ook bij ons niet waar ‘Belgische’ topsport ingezet wordt om de Vlaamse zelfstandigheid te bestrijden.
Onze mandatarissen zullen daarom blijven ijveren voor een onafhankelijk en Vlaams sportbeleid. En natuurlijk wensen wij onze Vlaams atleten nog meer sportieve successen in Rio.
