O, wat werd er weer een ontroerend stukje toneel opgevoerd deze week in het Europese Parlement. Socialisten, groenen en liberalen hadden hun mond toegeplakt en staken een bord met ‘censuur’ in de lucht. De protestactie was gericht tegen de Hongaarse premier Viktor Orban die toelichting kwam geven bij het Hongaarse voorzitterschap van de EU. Hongarije ligt onder vuur omwille van een omstreden mediawet. De Hongaarse regering richtte een ‘observatorium’ op dat moet waken over een objectieve en evenwichtige berichtgeving. Leuk initiatief, denk je dan, dat zouden ze hier ook wel eens mogen doen, maar daarover straks meer.
Ook in Hongarije waren de media decennialang de favoriete speeltuin van links. Groot was dan ook de frustratie toen rechts de jongste verkiezingen overtuigend won, de macht greep en de socialisten in de oppositie belandden. De nieuwe regering installeerde meteen een mediaraad. Probleem is dat die volledig gecontroleerd wordt door de christendemocratische Fidesz-partij van Orban. Verontwaardiging alom, in pers en politiek. Terecht, maar ook erg selectief en hypocriet. “In een democratie controleert de pers de macht, maar in Hongarije controleert de macht de pers”, foeterde de socialistische fractieleider Martin Schulz. Tja, alsof de media hier zo kritisch en onafhankelijk zijn en hun rol als waakhond van de democratie altijd even ernstig nemen en de machthebbers terdege controleren… Uiteraard moest ook Guy Verhofstadt zijn hypocriete duit in het zakje doen. De man die als Belgisch premier journalisten en redacties die openlijk twijfelden aan de Paarse modelstaat intimideerde.
Veel heisa dus over de Hongaarse mediaraad, maar – we zeiden het al – al dat geroep in kranten en op politieke tribunes heeft aardig wat weg van het bekende ‘houd de dief’. Of erger nog: ‘de pot verwijt de ketel…’ In het onlangs verschenen boek van professor Frank Thevissen ‘De Vierde Onmacht’ staan onthutsende feiten over de Vlaamse mediaregulator en politieke bemoeizucht. “Mevrouw Lieten (SP.a), minister bij de gratie van Steve Stevaert, heeft het plan opgevat om de pers en de journalisten te bespieden via een Observatorium, geleid door een partijgenote, Katia Segers. Tweede kandidaat op de SP.a-lijst in de vermaledijde kieskring BHV en voorzitter van de Vlaamse Regulator van de Media, een publieke instelling die de pretentie heeft om mediabedrijven te boordelen en desnoods te sanctioneren. Een vermenging van belangen om u tegen te zeggen”, schrijft Luc van der Kelen verontwaardigd in zijn bijdrage. Maar de Vlaamse pers zwijgt in alle talen.
?
Laten we het plaatje even volledig maken. Guy Peeters, trouwe SP.a-apparatsjik ging weg als voorzitter van de raad van bestuur van de VRT, maar in ruil kreeg de SP.a het kabinet media in handen. Ook de regeringscommissaris bij de VRT draagt nu een SP.a-stempel en aan de top van het fameuze mediaobservatorium zit ook al iemand van de SP.a. Om maar te zeggen dat de socialisten een grote vinger in de mediapap hebben. Een veel te grote vinger, als je het ons vraagt. Echt gezond is dat niet. Stel je even voor dat er op al die sleutelposities in de media een Vlaams Belanger zat, het kot zou te klein zijn. Maar nu het ’toevallig’ allemaal socialisten zijn, is er geen haan die daar naar kraait. Eigenaardig.
