U hebt het zich misschien ook afgevraagd: hoe staat het met het proces tegen Geert Wilders? Wel, het proces is voor onbepaalde tijd opgeschort. De rechter is ingegaan op het verzoek van de verdediging aangaande de zogenaamde ‘preliminaire verweren’ (de ontvankelijkheid van de klacht en de bevoegdheid van de rechtbank, nvdr).
De rechter heeft ook ingestemd met het publieke verhoor van rechter Tom Schalken, hoogleraar Hans Jansen en journalist Bertus Hendriks. Hij had ook geen andere keuze. Na het intussen beruchte etentje ten huize van Hendriks, waarop ook de rechter aanwezig was en Hans Jansen, één van de kroongetuigen in het proces tegen Wilders, werden de rechters gewraakt en moest het proces overgedaan worden.
De belangrijkste kwestie is echter de ontvankelijkheidsvraag. De rechter moet in het proces niet alleen oordelen of Wilders zich schuldig heeft gemaakt aan strafbare uitspraken of feiten, maar in de eerste plaats oordelen of de rechter die het Openbaar Ministerie het bevel gaf om alsnog tot de vervolging van Wilders over te gaan, zijn boekje niet te buiten ging. Dat zou het einde van het proces betekenen.
Een en ander zou ook verstrekkende gevolgen hebben voor het recht op vrije meningsuiting. Het Openbaar Ministerie heeft in de eerste fase van het proces duidelijk gesteld dat de uitspraken van Wilders weliswaar beledigend kunnen overkomen, maar “niet strafbaar” zijn omdat ze een wezenlijk onderdeel uitmaken van het politieke en maatschappelijke debat. In dat geval kunnen of mogen mensen de koran bestempelen als het ‘Mein Kampf’ van Mohammed. Dat zou een belangrijke overwinning zijn voor de vrije meningsuiting en een zware klap voor de multiculti-fundamentalisten die het proces tegen Wilders startten.
Er staat dus veel op het spel. Dat beseft ook Wilders. “Mijn proces is een politiek proces”, beklemtoont Wilders nog eens in een opiniestuk in de gerenommeerde krant ‘The Wall Street Journal’. “Het is tragisch dat politieke processen niet op de vuilnisbelt van de geschiedenis zijn beland na de val van de Sovjet-Unie in 1989. De voormalige Sovjetdissident Vladimir Bukovski noemde de Europese Unie recent de ‘EUSSR’. Een van zijn argumenten is dat de EU, net zoals de vroegere USSR, geen vrije meningsuiting meer kent. Mijn proces in Amsterdam gaat niet over mij, maar over de vrije meningsuiting in Europa.” Wordt vervolgd.
Afdrukken