Zet u schrap voor een rondje nieuws van het multiculti-front. U herinnert zich de commotie over een ‘Rondetafel van de Interculturaliteit’. De kern van hun betoog was dat de meerderheid zich in een multiculturele samenleving nu eenmaal dient aan te passen aan de verzuchtingen of grillen van de minderheid. Vandaar de aanbeveling om enkele traditionele feestdagen in te ruilen voor islamitische feestdagen zoals het offerfeest of suikerfeest. De verontwaardigde reacties lieten niet lang op zich wachten, maar intussen gaat de aanpassing – ónze aanpassing, welteverstaan – met rasse schreden voort.
In Groot-Brittannië is deining ontstaan omdat een Britse speelgoedfabrikant een varkentje uit een boerderijset heeft gehaald, omdat het dier moslimouders en -kinderen zou kunnen choqueren. Varkens zijn immers haram: onrein. Britten reageerden woedend en de speelgoedproducent zou nu op zijn stappen terug komen.
Over naar Nederland. Daar werden bij een Sinterklaasoptocht in Den Haag twee kamelen opgemerkt. Twee kamelen, echt waar, in het gezelschap van traditioneel uitgedoste ‘Arabieren’. Journalist Joost Niemöller kadert het voorval in “de algehele multicultigekte rond Sinterklaas”: “De Sinterklaas die vorig jaar in Amsterdam verscheen, bleek bijvoorbeeld geen kruis op zijn mijter te hebben (net zoals in Antwerpen, nvdr). Om de moslims niet te ontrieven.” Niemöller vindt het een bizarre vertoning. “Waren er dan moslims om Sinterklaas te ontvangen? Welnee. Moslims doen niet aan Sinterklaas. Ze doen niet aan Kerst. Ze doen niet aan oud en nieuw. Ze doen niet aan verjaardagen. Ze doen aan niks van al die dingen waar wij zo graag van willen dat ze wel meedoen om te integreren in ons open Nederland. En als ze er soms wel aan doen, dan is dat om geen problemen te veroorzaken, niet omdat ze het willen.”
De openbare omroep VRT besteedt de laatste tijd heel wat sympathie en aandacht aan islamitische feesten. De tijd van “godsdienst is opium voor het volk” behoort tot een ver links verleden, nu de islam zijn intrede heeft gedaan in onze contreien. Maar, zo schrijft Niemöller nog: “Moslims zijn helemaal niet open. Ze onderhouden een complex apartheidssysteem als het gaat over de omgang tussen hen en ons, de ‘kafirs’, oftewel de ongelovigen. Daarin is alles vastgelegd, en als een moslim niet weet hoe het moet, dan kan die het aan de ‘cyberimam’ (internetimam) vragen. Die zegt dan bijvoorbeeld dat het zelfs verboden is om kafirs te feliciteren, met Sinterklaas of verjaardag.” Niemöller zuigt niets uit zijn duim, maar citeert uitgebreid van islamitische websites. “Niet-moslims feliciteren met Kerstmis of andere van hun feestdagen is haram, volgens alle geleerden. Het is als iemand feliciteren met het buigen voor het kruis of erger dan dat. Het is een net zo grote zonde als het feliciteren van iemand die wijn drinkt, iemand die vermoordt of onwettige seksuele relaties heeft…” Een strenge moslimvader schrijft dat hij niet zou dulden dat zijn kinderen op school deelnemen aan heidense feestjes. “Ik wil niet dat mijn kinderen ‘verkazen’…”
Nog even buiten beschouwing gelaten dat de zelfverklaarde ‘anti-racisten’ uitpakken met stigmatiserende kamelen, een Sint die zijn witte paard inruilt voor een kameel helpt de integratie geen sikkepit vooruit, besluit Joost Niemöller: “Er kunnen met de Sinterklaasoptocht nog honderden kamelen meelopen en de Sinten mogen allemaal een halve maan op hun mijter hebben, beste multiculti’s in de gemeentebesturen, dat gaat bij onze moslims helemaal niks uitmaken. Qua integratie dan. Dus stop maar met die kamelen.”