Yves Leterme kreeg van de Belgische koning de vraag om het begrotingstekort verder te beperken. Dat is ongezien voor een ontslagnemende regering. “Albert II heeft zich enkel laten lenen voor wat lapwerk, wat maskerade om de politieke malaise toe te dekken,” schrijft Wim Van de Velden in De Tijd. Ook Paul Geudens (Gazet van Antwerpen) stelt zich vragen: “Waarom moet zo’n oproep van de koning komen? Waarom hebben we een parlement? Waarom zou het initiatief niet van daaruit kunnen vertrekken?” De feitelijke uitbreiding van de lopende zaken bewijst alleszins dat er niet moet worden gehoopt op een snelle doorbraak. Via Twitter gaf fractieleider Gerolf Annemans alvast te kennen dat hij donderdag, in plaats van de achterkamertjespolitiek en het gekonkelfoes in Laken, in de Kamer een debat wil over de bevoegdheden van deze regering.
Het cdH lanceerde gisteren opnieuw de piste om de gesprekken over de staatshervorming los te koppelen van de regering. De tactiek van de Franstaligen om de Vlamingen uit te roken, lijkt alvast te werken. Er gaan zelfs aan Vlaamse kant steeds meer stemmen op om het (magere) pakket bevoegdheden dat nu op tafel ligt, nog verder af te zwakken. CD&V en N-VA pleiten voor een staatshervorming ‘in de diepte’ en zouden zelfs bereid zijn om de voorziene regionalisering van de kinderbijslag op Belgisch niveau te houden. Een volledige overheveling van het arbeidsmarktbeleid zou dan in de plaats komen. Maar is dát dan de beloofde ‘grote staatshervorming’ en de ‘Copernicaanse omwenteling’? Wij dachten het niet.
Vanavond wordt duidelijk of bemiddelaar Johan Vande Lanotte aan zet blijft. Wat die dan precies moet doen, is hoogst onduidelijk. Zolang België bestaat, is een fundamenteel andere aanpak immers uitgesloten.
