De regering-Di Rupo is nog maar net uit de startblokken en de blunders zijn al niet meer te tellen. Van de keuze van Maggie De Block (Open VLD) op Asiel en Immigratie, tot het ‘rekenfoutje’ bij de dotaties van de koninklijke familie. Van Elio Di Rupo die het Kabila-regime feliciteerde met de verkiezingen, tot de aankondiging van Justitieminister Annemie Turtelboom (Open VLD) dat celstraffen onder de drie jaar voortaan weer moeten uitgezeten worden. Dat laatste lijkt de logica zelf, maar in België duurt het altijd wat langer voor ze daar achter komen. Hoe Turtelboom die belofte gaat waarmaken is een raadsel, want er is nog altijd een nijpend tekort aan gevangenissen en cellen. En dan is er nog Hendrik Bogaert, staatssecretaris voor Ambtenarenzaken. Bogaert (CD&V) liet weten dat hij de verplichte tweetaligheid van topambtenaren voor de benoeming wil toetsen met een taalexamen. Dat voornemen zorgde meteen voor de nodige heibel.
Franstaligen furieus
De Franstaligen hebben woedend gereageerd. Bij PS en MR klinkt het verontwaardigd dat daarover niets in het regeerakkoord staat en dat Bogaert dat taalexamen op zijn buik mag schrijven. Het felle protest toont aan waar het schoentje wringt. Topambtenaren moeten, volgens een wet van 2002, beide landstalen kennen. Maar die wet bleef al die jaren dode letter. Aangenomen mag worden dat vooral nogal wat Franstalige topambtenaren in de praktijk niét tweetalig zijn en dus eigenlijk op een stoel zitten waar ze niet op zouden mogen zitten. Bogaert is geschrokken van het protest en verklaarde dat de bewuste wet “misschien wat te streng” is. Zo kennen we de tsjeven weer…
Niks opgelost
De belgicisten die dachten dat het land gered was nu we weer een regering hebben en de communautaire problemen zijn opgelost, mogen die illusie alweer begraven. Als de Vlamingen nog maar voorstellen om de bestaande taalwetten toe te passen, zit het er meteen bovenarms op met de Franstaligen. Het beloven nog spannende tijden te worden met Di Rupo.
