“Ik ben heel blij dat ik zo’n debat heb uitgelokt: ik heb echt een taboe doorbroken.” Dat zegt Sofie Peeters, de jonge filmstudente die plots internationale bekendheid verwierf met een ophefmakende reportage over de vernederingen en de dagelijkse intimidatie die vrouwen moeten ondergaan in het multiculturele Brussel. In deze nieuwsarme komkommertijd zal u het ons wel niet kwalijk nemen dat we nog een keertje terugkomen op de zaak, al was het maar om wat naïeve en domme reacties van enkele vrouwen te weerleggen.
Een taboe doorbroken? Hm, niet echt. Het lijkt er eerder op dat het grote taboe angstvallig overeind moet gehouden worden: de onmiskenbare link met cultuur en religie. Progressief Vlaanderen roept alle hens aan dek om de allochtone gemeenschap uit de wind te zetten. En ‘progressieve’ (?) vrouwen laten zich daarbij niet onbetuigd, waardoor ze eigenlijk aangeven dat er in dit verhaal en onze maatschappij nog grotere slachtoffers zijn dan de vrouwen zelf: de allochtonen. De allochtoon, het eeuwige slachtoffer waarover links zich zo graag ontfermt om zichzelf op het hoogste morele trapje te kunnen plaatsen. Dat paternalisme is pas stigmatiserend en ruikt naar… racisme.
Geen kleurtje?
“Seksisme heeft geen kleur”, trachtte Hilde Sabbe (Het Laatste Nieuws) de kijker in te peperen. Maar die kijker wist wel beter en zag dat ook in de reportage. “In Brussel anders wel”, reageert iemand gevat. Ook Humo doet hard zijn best om de waarheid te ontkennen en voert enkele bekende vrouwen en politici op om de tijdbom te ontmijnen. “Vlaamse bouwvakkers fluiten ook nog altijd vrouwen na, au fond is dat even erg”, beweert Zuhal Demir (N-VA-volksvertegenwoordiger). “Dus, het geloof – in casu: de islam – is niet het probleem?”, pikt Humo gretig op. “Het is in de eerste plaats een machoprobleem”, zegt Demir, die er eerlijkheidshalve wel aan toevoegt “dat het probleem bij een deel van de allochtone gemeenschap toch groter is dan in de rest van de samenleving.” Yamilla Idrissi (politica bij SP.a) relativeert zelfs dát helemaal weg. Ze heeft naar eigen zeggen helemaal geen boodschap aan een etnische of culturele uitleg. “Oké, in deze wijk zullen het eerder gekleurde mannen zijn. En elders zijn het witte mannen.”
“Cultuur van tuig en criminelen”
Wat een gebrek aan intellectuele eerlijkheid en durf. De bekende Nederlandse publicist Afshin Ellian heeft daar alvast geen last van. Hij legt de vinger zonder schroom op de wonde. “Het onbeschofte gedrag van sommige moslimimmigranten is niet onbegrijpelijk. De grofheid en de barbaarsheid waarmee ze spreken, komt overeen met de cultuur waarin ze opgroeien: een cultuur van tuig en criminelen. Dit gedrag vertonen ze ook in hun landen van herkomst, in islamitische steden.” En nee, daar hangen geen uitdagende reclameposters…
Ellian is een prominent en verstandig jurist en hij heeft dan ook geen vertrouwen in nieuwe wetten om (ook in Nederland) het seksisme te beteugelen: “Het gedrag van deze immigranten moet veranderen, en niet onze rechtsorde” (Elsevier.nl, 06.08.12). “Waarom zouden we onze strafrechtpleging, die nu al de handen vol heeft aan sommige niet-westerse immigranten, belasten met het beoordelen en bestraffen van intimiderend taalgebruik? Is het niet makkelijker om naar modellen te zoeken om dit soort mannen naar hun natuurlijke omgeving te parachuteren – al dan niet permanent?”
Eruit! Zonder pardon
“Je moet ze uitzetten naar Caïro, Aleppo (Syrië), Teheran of een andere fijne islamitische stad”, sneert Ellian. “Vallen ze daar een moslima lastig, dan zullen ze wel conform de lokale gewoontes door de familieleden van dat meisje worden bestraft. Dit soort tuig vreest uitzetting naar het land van herkomst, het is de zwaarst mogelijke bestraffing.”
Ellian wijst op een grote ongerijmdheid en de preventieve kracht van een mogelijke uitwijzing: “Ze houden ongelooflijk veel van hun land, van hun cultuur en van de islam, maar ze willen toch in Brussel en Amsterdam wonen. Dat weten we allemaal. De politiek moet dus dreigen met wat dit tuig echt vreest: uitzetting naar het geliefde land van herkomst. De dreiging alleen kan al voldoende zijn.”
Wat missen we in België moedige allochtonen en opiniemakers die net als Ellian niet rond de pot draaien en de harde waarheid niet schuwen!
