
Tijdens de justitietop van maart 2004, ondertussen meer dan acht jaar geleden, kondigde de regering-Verhofstadt aan dat niet-Belgische gedetineerden voortaan konden verplicht worden hun gevangenisstraf in het thuisland uit te zitten. Dat zou niet alleen een fikse besparing opleveren, maar meteen ook een oplossing bieden voor de overbevolking in de gevangenissen. Terecht werd er bovendien vanuit gegaan dat het vooruitzicht om de gevangenisstraf in eigen land te moeten uitzitten een afschrikkend effect zou hebben op buitenlandse criminelen.
0,44 procent
Verhofstadt kondigde bij die gelegenheid met veel bombarie aan dat 800 tot 1.000 gedetineerden voor dergelijke repatriëring in aanmerking zouden komen. Al snel werd echter duidelijk dat het niet zo’n vaart zou lopen. Midden vorig jaar bleek dat er sinds de grootse plannen werden aangekondigd, welgeteld 39 criminele vreemdelingen gedwongen naar hun land van herkomst gerepatrieerd. Het ging voornamelijk om Nederlanders, Roemenen, Bulgaren en welgeteld twee Turken. Het duurde nog eens een jaar, tot gisteren om precies te zijn, vooraleer uiteindelijk de eerste vijf Marokkaanse gevangenen op het vliegtuig richting herkomstland werden gezet. Dat is 0,44 procent van het totale aantal Marokkaanse gedetineerden (1.132) dat zich momenteel in Belgische gevangenissen ophoudt.
Nog even geduld
De 1.127 anderen hoeven zich geen al te grote zorgen te maken over hun nakende uitwijzing. Het terugkeerverdrag tussen België en Marokko (2007) voorziet immers een ruime waaier aan mogelijkheden om aan een uitwijzing naar het land van oorsprong te ontsnappen. Zo kan wie geboren is in België, getrouwd is met een Belgische onderdaan, vijf jaar in dit land heeft gewoond of over de dubbele nationaliteit beschikt, niet gedwongen worden gerepatrieerd. Een en ander maakt dat van de 1.132 veroordeelde Marokkaanse criminelen er hooguit 190 voor zo’n repatriëring in aanmerking komen. De praktijk leert bovendien dat zelfs deze laatste groep niet onmiddellijk hoeft te wanhopen. Gerekend aan een gemiddeld aantal repatriëringen van 1 per jaar zal het – theoretisch gesproken althans – immers nog tot 2197 duren vooraleer de laatste effectief op het vliegtuig is gezet.