Net een jaar geleden begon in Egypte de volksopstand tegen ‘farao’ Husni Mubarak. En wat niemand geloofde, gebeurde: 17 dagen later gooide Mubarak de handdoek in de ring. Vandaag wordt er opnieuw betoogd. Op het bekende Tahrir-plein in Caïro, waar alles begon. De jonge demonstranten vrezen dat het leger zijn macht tot elke prijs wil behouden en dat de islamisten de klok terugdraaien in het land. Egypte wankelt tussen facebook en sharia.
De militaire raad heeft zopas de noodtoestand opgeheven, maar generaal Hussein Tantawi behoudt zich het recht voor om met harde hand op te treden tegen ‘relschoppers’. Het probleem is dat hij daartoe ook de jonge studenten rekent die blijven demonstreren voor democratische rechten en hervormingen.
Moslimbroeders
Begin deze week kwam het pas gekozen parlement samen, waar de islamisten twee derde van de zetels bezetten. De ‘Moslimbroeders’ vormen de grootste fractie en mochten meteen ook de parlementsvoorzitter leveren. Ze profileren zichzelf als ‘gematigd’ en worden in het Westen ook zo bestempeld, maar ze wijzen een strikte scheiding van kerk en staat scherp af. En dan is er nog de radicaal-islamitische ‘Partij van het licht’. Zij eindigden bij de verkiezingen op de tweede plaats. Als de salafisten ooit aan de macht komen of een coalitie vormen met de Moslimbroeders, gaat het licht weldra uit…
Nogal wat democratische activisten voelen zich bekocht en bedrogen. Hun revolutie werd hen ontstolen. Net zoals dat eerder in Iran gebeurde. “Dat is zwaar, ondraaglijk. De islamisten hebben het nu voor het zeggen in het Parlement. Vrouwen zitten er nauwelijks. Dat belooft niet veel goeds. We maken ons ernstige zorgen over de toekomst van Egypte”, klinkt het. Terwijl links in het vrije Westen nog droomt van een ‘Arabische lente’, maken Egyptenaren, Libiërs en Tunesiërs zich op voor een gure, islamitische winter…
