Sinds zondag is Bruno Valkeniers de nieuwe voorzitter van het Vlaams Belang. Het Vlaams-nationale weekblad ’t Pallieterke interviewde Valkeniers enkele dagen voor zijn verkiezing. Op de vraag of hij weet hoe de partijleden over hem denken, antwoordt Valkeniers: “Ik denk dat er van in het begin een groot enthousiasme was in de partij. Ik was trouwens al in 1978 actief in het Vlaams Blok. In de partijraad haalde mijn kandidatuur als voorzitter 89,5 procent (en bij de kaderleden afgelopen zondag 94,6 procent, red.). Maar één ding moet ik onderstrepen: mocht Frank Vanhecke nog kandidaat geweest zijn, zou ik het niet gedaan hebben. Bij andere partijen zijn voorzitters vlug versleten. Vanhecke is twaalf jaar gebleven. Dat is een geweldige prestatie.”
Wat zijn de doelstellingen van de nieuwe voorzitter? “De organisatie en de structuur op punt stellen met het oog op (al of niet vervroegde) verkiezingen. Kwaliteit op alle niveaus garanderen. Nog harder wegen op het inhoudelijke. En verder: mensen uit het bedrijfsleven, mensen uit de Vlaamse beweging die twijfelen en mensen uit andere partijen bewerken.”
Bruno Valkeniers maakt nogmaals duidelijk dat hij het Vlaams Belang-programma volmondig onderschrijft, ook inzake immigratie: “Voor de immigranten blijft het: aanpassen of terugkeren. Want als je je niet aanpast, heb je niet de wil om hier te blijven en deel uit te maken van ons volk. Hoeveel Polen, Italianen en Hongaren zijn destijds naar hier gekomen? Die hebben dat wel gedaan, die hebben zich perfect geïntegreerd in onze maatschappij. Dat moeten nieuwkomers ook doen, ook al zijn ze gebonden aan de islam die haaks staat op onze waarden en normen.”
Over het ‘Vlaams kartel’ zegt Valkeniers dat N-VA uiteindelijk zal moeten kiezen. “Bart De Wever is er in negen maanden in gelukt te bewijzen wat wij al dertig jaar zeggen: ‘dat in België niks kan zonder toegevingen van de Vlamingen’. Van ons zegt Bart altijd dat wij staan te roepen aan de kant, maar niks binnenhalen, dat is niet juist. Wij zijn er, zoals mijn voorganger Frank Vanhecke terecht zegde, in geslaagd de gedachte van de onafhankelijkheid op een breed vlak te doen doordringen. (…) Vroeg of laat valt het kartel uiteen. Hoe langer hij zich tegen de woordbrekers van de CD&V aanschurkt, hoe meer hij daarmee geassocieerd zal worden. Hij zal moeten kiezen.”