20.000 euro per maand. Je zou voor minder glunderen en “Ich bin ein Europaër” roepen. Een dag na het eurofiele feestje in Oslo, mag Herman Van Rompuy zich opnieuw buigen over de gigantische crisis waarin het EU-establishment Europa heeft gestort. Maar in plaats van wat gas terug te nemen, grijpt de EU-top de crisis aan om zijn macht nog uit te breiden. En de remedies waarmee ze op de proppen komen – een Europese begroting, Europese belastingen, euro-obligaties – kunnen de kwaal alleen nog maar verergeren.
Rampzalig
Van Rompuy en Verhofstadt krijgen forse tegenwind van Frits Bolkestein (oud-boegbeeld van de liberale VVD in Nederland en gewezen eurocommissaris) en Arie van der Hek (PvdA’er en oud-voorzitter van de Economische en Monetaire Commissie van het Europees Parlement).
Bolkestein noemt de plannen voor zogenaamde ‘euro-bonds’ (obligaties) “rampzalig” en port de Nederlandse premier Mark Rutte aan om het been stijf te houden: “Rutte (VVD) moet de plannen om een aparte begroting voor de eurozone op te richten en euro-obligaties uit te geven, blijven afwijzen. Het zal Nederland (en Vlaanderen, red.) niet alleen miljarden euro’s kosten, maar neemt bovendien de noodzaak bij tekortlanden weg om zich aan te passen.”
Dat is wat wij ook al de hele tijd zeggen. Niemand wordt beter van een Europese transferunie naar Belgisch model. Niet de arme landen die zich in de hangmat gaan nestelen en totaal afhankelijk worden van financiële steun en niet de welvarende landen die hun zuur verdiende centen zien verdwijnen in de bodemloze putten van het zuiden. Net zoals het in België is gebeurd. Bolkestein heeft het begrepen. Zijn liberale geestesgenoot Verhofstadt nog altijd niet…
Afdrukken