
De reportage van Sofie Peeters over de constante intimidatie van vrouwen door allochtone mannen in Brussel legt een fenomeen bloot dat veel te lang met de mantel der liefde werd toegedekt. Liefde is blind, en dat spreekwoord geldt zeker voor het multiculturele geloof en zijn aanhangers. Ook De Morgen stelt nu vast, rijkelijk laat, dat onze basiswaarden – zoals de gelijkwaardigheid van man en vrouw – in steden als Brussel plots op de helling staan. Met de immigratie hebben we niet alleen massaal niet-Westerse vreemdelingen binnengehaald, maar ook denkbeelden geïmporteerd die niet te verzoenen zijn met onze democratie en onze manier van leven. Het gaat om “waarden die nodig zijn willen we onze steden, en Brussel in het bijzonder, leefbaar houden”, schrijft Steven Samyn in De Morgen (27.07.12). De Morgen is één van die (vele) kranten die jarenlang de andere kant hebben opgekeken. En wat krijgen we nu? Horen we plots een voorzichtig pleidooi voor onze ‘Leitkultur’ en assimilatie? Nee, we zullen ons wel vergissen. Zóver zullen ze wel niet willen gaan.
Hypocrisie
Bart Somers pleit voor nultolerantie tegen het oprukkende seksisme. Dat klink dapper, maar ook een beetje hypocriet. Net als de verontwaardiging van De Morgen. De Open VLD heeft zich, onder leiding van Guy Verhofstadt, als partij immers uitdrukkelijk achter het multiculturele verrijkingsdogma geschaard. Met rampzalige gevolgen: een open grenzenbeleid, de ‘snel Belg’-wet, het vreemdelingenstemrecht, de regularisatie van duizenden illegalen. De diversiteitscultus heeft geleid tot cultuurrelativisme en de dwaze gedachte dat we – onder het mom van verdraagzaamheid en godsdienstvrijheid – ook mensonwaardige en vrouwonvriendelijke gebruiken moeten tolereren als gedwongen huwelijken en polygamie, hoofddoeken en boerka’s, de genitale verminking van vrouwen en eremoorden. En nu zitten we met de brokken.
Salafisme bedreigt democratie
Alain Winants, baas van de Belgische staatsveiligheid, geeft intussen toe dat het salafisme “de grootste bedreiging voor de Belgische democratie vormt.” De invloed van deze moslimfundamentalisten groeit. “Ze hebben een parallelle samenleving opgericht en verwerpen de moderne maatschappij. In die parallelle samenleving hebben ze hun eigen waarden, hun eigen banken, hun eigen justitie, hun eigen geneeskunde en hun eigen onderwijs.” De multiculturele ‘samen-leving’ is ver weg, en bestaat nog alleen in het naïeve brein van linkse opiniemakers. Winants ziet het salafisme als een grotere bedreiging dan het ‘jihadisme’ (jongeren die de wapens willen opnemen tegen het vrije Westen). “Politiek salafisme is een sluipend gif en kan leiden tot polarisatie binnen onze maatschappij”, waarschuwt Winants, die meteen naar ‘extreemrechts’ en ‘Steden tegen islamisering’ wijst. Hij is natuurlijk niet voor niets baas van de Belgische staatsveiligheid… Wie zich dus tegen de islamisering verzet, wordt op gelijke voet gesteld met de fundamentalisten. Je moet het maar doen. Maar iemand moet zich verzetten. Knielen voor Mekka en de islam? Dat moeten anderen maar doen, wij niet!