Het Vlaams Belang wil al langer dat er gelijkheid komt tussen werknemers en parlementsleden wat betreft langdurige afwezigheid door ziekte. Momenteel kunnen parlementsleden – in tegenstelling tot werknemers – immers een vol loon trekken voor de rest van het parlementair mandaat. Sihame El Kaouakibi’s (ex-Open Vld) kan zo schaamteloos een vol loon krijgen tijdens haar ‘ziekteverlof’. “Die regeling wordt na onze druk nu eindelijk herzien”, zegt fractieleider Chris Janssens. Een voorstel ligt op tafel waarbij langdurig zieke parlementsleden na een maand tot 40% minder inkomsten krijgen.
El Kaouakibi zit al een jaar ‘ziek’ thuis sinds oktober. Maar de ziektereglementering van het parlement laat geen controleartsen, een tweede controle of enige tijdsbeperking van ziekteverlof toe. Dit verschilt met gewone werknemers. Volgens een gespecialiseerd juridisch bureau is het zelfs onmogelijk dat het parlement een controlearts naar parlementsleden stuurt omdat er geen werkgever-werknemerverhouding is. De onkostenvergoeding – die zo’n 38 tot 40 procent van het volledige loon van parlementsleden bedraagt – inhouden kan juridisch wél.
“Ook de andere parlementen moeten deze wijziging invoeren”
“De afschaffing van de onkostenvergoeding zodat parlementsleden, net als werknemers, na een maand terugvallen op 60% van hun loon is een goede zaak”, reageert Janssens. Parlementsleden mogen in geval van ziekte niet beter beschermd worden dan werknemers. “Al betreur ik wel dat er geen controlearts kan worden gestuurd.” Voor ons is het noodzakelijk dat er een wijziging aan de huidige situatie komt zodat de 124 Vlaamse volksvertegenwoordigers niet boven de andere 6,5 miljoen Vlamingen verheven zijn.
“Het is nu cruciaal voor de geloofwaardigheid van de politiek dat alle parlementen deze wijziging invoeren zodat geen enkel parlementslid in dit land een andere, betere ziekteregeling heeft dan een werknemer”, vervolgt Janssens. Ook deed collega Filip Dewinter gisteren bij de opening van de zitting een oproep aan El Kaouakibi om haar mandaat ter beschikking te stellen en ontslag te nemen. Haar collega’s Somers en Rutten moeten haar overtuigen. “Door El Kaouakibi haar onverantwoorde houding wekt ze immers de indruk dat hier alles kan en mag”, besluit Dewinter. “Ons parlement verdient beter.”
