Cijfers Kind en Gezin wijzen op massale verfransing en internationalisering
Uit de jaarlijkse “gemeentelijke kindrapporten” van Kind en Gezin blijkt dat het aantal pas geboren kinderen met een Nederlandstalige moeder in de Vlaamse Rand rond Brussel nog maar 47,1% bedroeg in 2015. Dat is een daling met bijna 2% ten opzichte van 2014. Sinds 2010 blijft dat cijfer stelselmatig dalen. In 2004 hadden nog 58,2% van de borelingen in de Vlaamse Rand een Nederlandstalige moeder.
In 2015 hadden 32,1% van de pas geboren kinderen een Franstalige, en 20,8% een anderstalige moeder. De verfransing en de internationalisering van de Vlaamse Rand blijven met andere woorden hand over hand toenemen.
Niet alleen in de zes faciliteitengemeenten is de toestand ronduit catastrofaal; dat is ook het geval in Machelen, (26,9%), Zaventem (28,9%), Vilvoorde (28,9%), Hoeilaart (33,7%), Sint-Pieters-Leeuw (34,3%), Asse (37%) Overijse (37,8%) en Beersel (38,7%). Een gemeente als Dilbeek komt nauwelijks over de 40% ‘Nederlandstalige’ geboorten (42,6%).
Het Vlaams Belang sluit zich aan bij de Vlaamse Volksbeweging (VVB) om deze cijfers alarmerend te noemen.
Vanuit de Vlaamse regering gaat geen enkele dynamiek uit om deze evolutie tegen te gaan. De voorbije legislatuur was een reëel beleid onder de toenmalige minister bevoegd voor de Vlaamse Rand, Geert Bourgeois (N-VA), zo goed als onbestaand. Dat is nu met Ben Weyts (N-VA) niet anders.
De N-VA heeft vlak na de verkiezingen van 2014 haar communautaire programma in de diepvries gestoken, en dat is ook op het niveau van de Vlaamse regering merkbaar. Onder het mom van de “communautaire stilstand” doen de N-VA-ministers niets, terwijl de situatie op het terrein altijd maar slechter wordt. Men kan zich afvragen hoe erg het moet worden vooraleer de Vlaamse regering uit haar slaap ontwaakt.
Het Vlaams Belang is voorstander van een kordaat voorrangsbeleid voor Vlaamse gezinnen bij de toewijzing van sociale woningen, betaalbare woningen en bouwgronden. Ook wat onderwijs betreft zijn er dringend stappen nodig. Zo moeten scholen een quotasysteem kunnen invoeren om het aantal anderstalige kinderen te beperken. Wat op dat vlak in Brussel mogelijk is, moet ook in de Vlaamse Rand mogelijk zijn. Op die manier wordt de kwaliteit van het onderwijs gevrijwaard en treedt er een ontradend effect op. Het Vlaams Belang wil ten slotte ook dat de Vlaamse regering effectief optreedt tegen gemeenten die de taalwetgeving niet naleven. De problemen stellen zich niet alleen in de faciliteitengemeenten. In heel wat andere gemeenten in de Vlaamse Rand kan men zonder enig probleem in het Frans terecht bij gemeentelijke en andere openbare diensten.
Philip Claeys
Ondervoorzitter
